Daar ben ik dan! Pfff, wat een licht! Ik heb een lange reis in het donker gemaakt. Wat gebeurt er hier een hoop: vreemde mensen, vreemde stemmen en al die geuren. En, brrr, wat is het ineens koud. Oh gelukkig legt er iemand een dekentje over me heen en krijg ik een muts op. Wat een gedoe, waar is mama?
Ik ga op pad. Kruip ik wel de goede kant op? Het is lekker zacht hier en warm en het ruikt goed. Ik hoor bemoedigende stemmen. Hey! Het kruipen gaat haast vanzelf, dat is bijzonder. Mijn voeten, mijn hielen bedoel ik, krijgen stootjes, en dankzij mijn reflexen schuif ik verder. Wacht ‘s, ik hoor mijn moeder! Ze klinkt helderder dan anders, maar zeker weten dat ik in de buurt raak.
Maar wat vermoeiend zeg. Even liggen hoor. Het is me niet gegund, hup daar zijn mijn reflexen weer. Iemand stuurt me een beetje naar een kant, hmm, wie is dat, wie stuurt mij daar?
Wat nu, ik ruik een bekend luchtje, ik ken het nog van daarbinnen. En ik proef wat, hmmm, dat proeft ook al bekend. En hop daar ga ik weer een nieuwe reflex duwt me verder. Ik kan nog bijna niets zien, al die troep ook in mijn ogen.
En dan, ineens een grote donkere plek. Jemig, vlak voor mijn neus. Wat is dat nu weer? Wat er nu met me gebeurt, ik weet ik niet, maar ik span mij in tot het uiterste, ik richt mijn hoofd met muts en al op, doe mijn mond open en hap! Tegelijkertijd knal ik weer naar beneden. Wat moet ik nu? O ja, rustig doorgaan met ademhalen en… drinken. Ik drink alsof mijn leven er van afhangt.
Het romige goedje in mijn mond proeft heerlijk en ik slik het door. Heftig wel, maar toch ook best lekker. Van alle kanten hoor ik och en aahh en de kusjes vliegen me om de oren. Naja, het zal wel. Ik ben even aan het drinken dames en heren en dat bevalt me prima.
Hoe lang ik er mee zoet ben? Geen idee. Hoeveel ik drink en wat het precies is? Geen idee. Mijn buikje begint al vol te raken. Nog één slok en dan ben ik klaar hoor, dan laat ik los. Ik geef een diepe zucht en val heerlijk in een diepe slaap. Als ik zo weer een lage suikerspiegel krijg en hongerig word, merk ik dat vast vanzelf wel weer en hopelijk hoef ik dan niet te ver voor weer zo’n heerlijk slokje warme romige melk.
En zo werkt het: al de eerste keer laat je baby je zien dat borstvoeding op verzoek een natuurlijk systeem is: je baby neemt borstvoeding wanneer het nodig is en je baby houdt op met drinken wanneer het genoeg is. De baby die zijn eigen voedingsbehoeften mag aangeven en daarin gerespecteerd wordt, leert zo te luisteren naar zijn eigen honger- en verzadigingsgevoel. En zolang je baby zelf daar naar mag luisteren en kan handelen, zal hem dat helpen niet te zwaarlijvig te worden.