Nederland is een ruimdenkend land. Een land waar veel kan en mag en waar je openlijk mag uitkomen voor je mening. Er is ruimte voor andersdenkenden en andersdoenden. Daar zijn we trots op.
Doorgaans is iedereen welkom. We weigeren mensen niet om hun huidskleur, niet om hun afkomst en niet om hun geloof of seksuele geaardheid.
Hoe kan het dan toch dat anno 2011 er nog steeds vrouwen geweigerd worden in openbare gelegenheden zoals cafés en restaurants? Niet alle vrouwen, nee, een specifiek type. Een type dat zoiets asociaals lijkt te doen dat ze gewoonweg niet toegelaten kán worden. Iets dat blijkbaar verboden zou moeten worden in het openbaar: ze geeft haar kindje de borst.
Van moeders die ik als contactpersoon van de VBN spreek en ook van vriendinnen hoor ik verhalen over dat als ze hun kindje willen voeden, ze worden verzocht om de zaak te verlaten en om ‘dat’ ergens anders te doen. Of er wordt hun gevraagd hun kindje op het toilet te voeden. Deze reacties zijn stuitend, kwetsend en onbegrijpelijk.
In de huidige maatschappij zijn veel mensen te ver verwijderd geraakt van de natuurlijke manier van dingen doen. Ieder maakt haar eigen keuze en dat is prima, maar een vrouw veroordelen en discrimineren omdat ze haar kindje de voeding geeft die nou eenmaal voor dat kindje bedoeld is, dat gaat simpelweg veel te ver.
Een café binnengaan gehuld in een niets verhullende string en op rollerskates lijkt eenvoudiger dan met een borstbaby binnenstappen…
Moeten we weer de barricades op? Misschien wel. Maar tot die tijd kunnen we laten zien dat een voedende moeder een normaal beeld is. Misschien een beeld dat wat op de achtergrond is geraakt, maar wel een normaal en natuurlijk beeld.
Een beeld dat vaker in het openbaar gezien zou mogen worden. In de trein, op het strand, in het café, overal! Niet om te choqueren, integendeel, maar om te laten zien dat het niet meer dan normaal is om een kindje te voeden. Met borstvoeding, natuurlijk!