Ik ben geen beursganger. Nooit geweest. Zoveel mensen op één plek is me gewoon te druk. Een bezoekje voor m’n werk aan de negen-maanden-beurs was voor mij dan ook een regelrechte vuurdoop.
Zodra we voet over de drempel zetten, zag ik al dat we hier een vreemde eend in de bijt waren. Terwijl Puck vanuit de draagdoek parmantig de boel in zich opnam, werden de andere baby’s keurig in hippe wandelwagens rondgereden. Een rondje over de beurs leerde mij bovendien dat ik kennelijk op miraculeuze wijze het eerste jaar met Puck was doorgekomen; al die blijkbaar voor jonge moeders onontbeerlijke artikelen had ik nooit in huis gehaald.
Het werd tijd om Puck te voeden en ik ging met haar naar de daarvoor speciaal door het Voedingscentrum en de VBN ingerichte voedhoek, waar allemaal mama’s met piepkleine baby’tjes zaten. Bijna alle baby’s kregen een flesje, al dan niet met afgekolfde moedermelk.
Toen ik mijn truitje omhoog deed en mijn grote baby aan de borst legde, viel er in eerste instantie een doodse stilte. Vervolgens barstten de vragen en opmerkingen los:
“Hoe oud is die?”
“Jeetje, ik wist niet dat baby’s met één jaar nog behoefte aan borstvoeding hebben.”
“Maar dat kan toch niet met tandjes?”
“Laatst op het schoolplein was er een kindje van vier en die liep op d’r moeder af en deed zo d’r shirt omhoog en ging drinken…”
Al deze vragen en opmerkingen gingen gepaard met de nodige afkeurende blikken en een hoop onderling gefluister als reactie op mijn antwoorden. Wie geeft er nou een kind van één nog borstvoeding?
De voedhoek was voorzien van een aankleedkussen, zodat ik na het voeden Puck kon verschonen. En Puck, zich niet bewust van het feit dat drinken bij mama bij wie dan ook vraagtekens of afkeuring kan oproepen, wijdde zich vanaf het aankleedkussen meteen vol overgave aan haar grootste hobby: contact maken. Naar de ene moeder werd gezwaaid, de volgende kreeg een kusje, met de derde speelde ze kiekeboe. Vervolgens begon ze gekke bekken te trekken en schonk ze haar guitige lach aan alle moeders die daar met hun kleintjes zaten.
Tegen de tijd dat we weggingen, had Puck alle moeders om haar kleine vingertje gewonden en werd ze enthousiast uitgezwaaid door haar nieuw verworven fanclub. En ik… ik kon nog net een opmerking inslikken: “Leuke kindjes krijg je van borstvoeding, hè!”