Borstvoeding geven leidt tot lange tenen. Dat is onlangs gebleken uit wetenschappelijk onderzoek, onder schrijfsters van ingezonden brieven en deelnemers aan internetforums. Het onderzoek werd gepubliceerd in The International Journal of Breastfeeding.
Hoe langer de borstvoedingsperiode, hoe langer de ingezonden brieven van de borstvoedende schrijfsters. En hoe beter het kind floreert op de borst, des te vinniger van toon worden de reacties op het internetforum. De verraste wetenschappers omschrijven dit lange-tenen-effect als een ‘onverwachte bijwerking van een zo gezonde natuurlijke gewoonte’.
Dit onderzoek vraagt natuurlijk om een Nederlands experiment! Het roept gewoon om een praktijkonderzoek naar de vermeende gevoeligheid van borstvoedende moeders. En dát geeft mij meteen de gelegenheid om eens een fijne kwestie aan te kaarten. Die van de ‘kunstvoeding’.
Als een baby, om wat voor reden dan ook, van de borst af gaat, dan krijgt het wurm een flesje. In Nederland en andere ontwikkelde landen bevat dat flesje een volledige zuigelingenvoeding. Dat is een weldoordacht mengsel van voedingsstoffen, volgens strenge hygiënische normen geproduceerd en goed afgestemd op de behoeften van het kind. Ook voor kinderen met een allergie zijn er prima alternatieven. En de fabrikanten doen hun uiterste best om de zuigelingenvoeding zo veel mogelijk te laten lijken op moedermelk.
Dat lukt ze natuurlijk niet, dat weet iedereen. Aan de kracht van borstvoeding kan nu eenmaal niks anders tippen. Maar ik ben toch maar wat blij dat deze goede alternatieven er wel zijn. En ik vind het hoogst opmerkelijk dat zo‘n flesje in de borstwandelgangen ‘kunstvoeding’ wordt genoemd. Een onzinnige benaming, die ik nooit zou durven gebruiken naar ouders van jonge kinderen.
Wat nou kunstvoeding? Het is echt eten hoor! Of bedoelen jullie dat het een hele kunst is om te maken? Zo ja, dan heb ik nu voor niets op jullie tenen getrapt. Sorry.