Het is gewoon maar het zoveelste filmpje in mijn Facebook tijdlijn waarvan ik er vele voorbij zie komen op een dag. Meestal laat ik ze links liggen, bang dat er een virus achter verscholen zit. Maar de titel van dit filmpje trekt mijn aandacht: ‘Mother brings back baby to life with two hours of loving cuddles’. Ik klik dus op de play button en kijk naar het fantastische verhaal over de Australische tweeling Jamie en Emily.
De tweeling wordt veel te vroeg geboren, na slechts 27 weken in de veilige omgeving van de baarmoeder te zijn geweest. Na de geboorte wordt direct duidelijk dat het goed gaat met Emily. Jamie is er echter slechter aan toe. De artsen vertellen Kate en haar man dat Jamie klinisch dood is en dat ze afscheid moeten nemen van hun zoontje.
Terwijl een verpleegkundige de laatste momenten vastlegt op video legt Kate Jamie op haar blote borst en begint tegen hem te praten. In het filmpje vertelt ze hierover: ‘We wilden optimaal genieten van onze laatste momenten met Jamie. Ik wilde dat hij onze stemmen kon horen, dat hij ons kon ruiken. Ik heb mijn man gevraagd ook zijn shirt uit te doen, zodat Jamie ook zijn lichaamswarmte en geur zou kennen.’
En terwijl het stel probeert afscheid te nemen van hun net geboren zoon gebeurt er een klein wonder. Jamie begint met korte luchtstoten naar adem te happen. Wanneer Kate dit meldt aan de artsen nemen die alle hoop direct weg. ‘Reflexen, het hoort erbij’, geven ze aan.
Instinctief denken Kate en haar man daar echter anders over. Ze blijven tegen Jamie praten en hem knuffelen. Ze vertellen dat het goed gaat met zijn zusje. En wat ze allemaal met hem willen doen als hij ouder is. Langzaam begint Jamie zijn hoofd te bewegen. En wanneer Kate haar vinger, met daarop een paar druppeltjes melk uit haar borst tegen zijn lippen houdt, begint hij heel zachtjes te zuigen. Weer worden de artsen erbij geroepen en dit keer begint ook tot de medische staf door te dringen wat er gebeurt; het instinctieve handelen van een door liefde gedreven moeder en vader voor hun pasgeboren zoon blijkt sterker dan welk medicijn ook. Jamie komt erdoor.
Vijf maanden later gaat het prima met de tweeling en de artsen spreken over een medisch wonder. Een wonder inderdaad. Voor een groot deel te danken aan de liefdevolle aandacht van zijn moeder en vader. Kate volgde haar gevoel en dat heeft Jamies leven gered!
Kate had aandacht voor één van de belangrijkste dingen waar iedere baby direct na de geboorte het meest behoefte aan heeft: huid op huid contact met zijn moeder. Het is een essentiële behoefte waar in dit geval gelukkig aandacht en mogelijkheid toe was. De medische wetenschap heeft bewezen dat huid-op huid contact oftewel ‘Kangaroo care’ een positief effect heeft op de ontwikkeling van het immuunsysteem van de baby, op de temperatuur regeling van het lichaam op het zuurstofgehalte in het bloed en op de stabiliteit van het hart- en ademritme. In het geval van Jamie deed Kate instinctief wat ze moest doen en redde daarmee het leven van haar zoon.
Ieder kind zou moeten kunnen genieten van huid-op-huid contact direct na de geboorte. Borst- of kunstgevoed, in het ziekenhuis of thuis geboren. Het verhaal van Jamie bewijst hoe ongelooflijk belangrijk dit is!