Ik kan er wel een boek over schrijven, over ons consultatiebureau! Ik vraag me af wat voor mensen daar nou eigenlijk hun ‘werk’ aan het doen zijn. Is dit een tweede keus? Hebben ze de helft van hun opleiding in de kroeg gezeten? Man o man, hoe halen ze het in hun hoofd om sommige goedbedoelde adviezen hardop uit te spreken naar ouders! Ik zal het hier enkel houden bij de borstvoedingsadviezen, of moet ik kunstvoedingsadviezen zeggen?
Mijn eerste contact met de wijkverpleegkundige op dit bureau was een ramp. ‘Ach, meid toch’, zei ze toen ik net terug was uit het ziekenhuis na een spoedsectio. ‘Geef haar maar lekker een flesje hoor, dan heb jij rust en heeft zij tenminste genoeg!’ De toon was gezet.
Maar wat groeide mijn dochter geweldig op mijn melk! ‘Pas op hoor, je creëert zo echt overgewicht’, riep de wijkverpleegkundige bij mijn volgende bezoek. En ondertussen dacht ik: Mens, als je het over overgewicht wilt hebben… de mooie vetrolletjes van mijn dochter zijn van heel ander kaliber dan van menig volwassene! Daar wil ik de discussie nog wel over aan gaan! ‘Mevrouw, acht voedingen is met drie maanden echt wel heel erg veel hoor. Je moet nu wel een beetje gaan rekken!’ Ik ben benieuwd hoe deze dame zich houdt wanneer we haar op een minimaal aantal eetmomenten laten teren; een ontbijt, lunch en diner. Gewoon, even kijken of ze het ook met ‘minder’ kan doen.
En zo ging het maar door: vanaf vier maanden mocht mijn kind vast voedsel gaan eten en vanaf zes maanden moest het met de pot mee eten. Dat de World Health Organisation (WHO) heel iets anders adviseert, deed blijkbaar niet ter zake. Want wat weten die er nou van?
Met zes maanden zei de wijkverpleegkundige: ‘Nu mag ze 500 cc aan zuivel drinken naast haar vaste voedsel’. Nou, wat fijn! En ik heb zeker maatstrepen op mijn borsten? Waar kan ik die borsten krijgen? Zijn ze te koop in elke willekeurige supermarkt? Wauw, wat een meesterlijk advies. Daar kun je nou echt iets mee!
‘Nachtvoedingen mogen nu echt niet meer hoor!’ zeiden ze toen mijn dochter het jaar was gepasseerd. Ze moest nu maar eens weten dat ze ‘s nachts behoorde te slapen. Stel dat we bij deze alleraardigste mevrouw eens een nacht lang de telefoon laten overgaan. Waar zal ze voor kiezen: opnemen of laten rinkelen… Hoe zou deze mevrouw het vinden wanneer ze bij het ‘s nachts wakker worden nooit eens even uit bed mag voor bijvoorbeeld een slokje water of een toiletbezoek.
En dit is slechts een greep uit de adviezen die ik als nieuwe moeder krijg op het consternatiebureau. Je begrijpt: ik heb deze ‘vriendelijke’ mevrouw van ons consternatiebureau vriendelijk doch dringend verzocht mij geen uitnodigingen meer te versturen tot de eerstvolgende enting. En helaas heb ik bewust gezwegen over het feit dat mijn dochter met haar 23 maanden naast vast voedsel ook borstvoeding krijgt, om nog meer domme en zinloze opmerkingen te vermijden. Jammer…