Vaak gebeurt het niet, dat ik de tijd heb om met alle drie onze kanjers het grote bad in onze slaapkamer in te duiken. Hooguit eens in de zoveel maanden.
Heerlijk en heel erg gezellig vinden ze het wel. Alle drie.
Als we dat weer eens gedaan hebben vragen de twee oudsten daarna steevast of ik er weer bij kom als zij met zijn tweetjes of met hun kleine babybroertje erbij in bad gaan.
Mama bloot, dat is borst. Twee borsten waar melk in zit.
Papa heeft geen melk in zijn borsten. Zelfs geen chocomel, zoals hij zelf beweert.
Toen ze nog kleiner waren daagde hij ze wel eens uit om bij hem te komen drinken. Maar na een klein, aarzelend hapje vol met haartjes, lieten ze zich niet meer ompraten. Blèh!
Ze weten wel beter.
“Mama, mag ik bij je drinken?”
“Ik ook!”
Als je met mama in bad gaat, hoort dat er gewoon bij.
De twee oudsten mogen allebei drie tellen aan elke borst.
De eerste tuit zijn lippen alsof hij een kusje geeft. De tepel neemt hij niet meer in zijn mond, hij weet echt niet meer hoe dat moet. Na drie snelle tellen wisselen we van kant. Hij hangt helemaal over mijn benen heen, terwijl ik onze jongste met één hand stevig vast hou, ervoor wakend dat hij niet omver geduwd wordt door de andere twee en dan koppie onder gaat.
Dan mag onze middelste. Voor haar is het nog geen jaar geleden dat ze zelf nog dronk voor het slapen gaan en bij het wakker worden ‘s nachts. Een echte grote hamburgerhap weet zij ook niet zo makkelijk meer te maken. Ook haar tongetje weet ze niet meer goed te plaatsen.
Ze probeert te zuigen. Een paar hele kleine drupjes mamamelk proeft ze wel.
“Melk!” zegt ze stralend.
Ik tel tot drie en dan de andere kant nog even.
Voor mij is het genoeg en zij is er heel tevreden mee zo.
Dan willen ze drinken bij hun kleine babybroertje.
Om de beurt, allebei drie tellen aan elk borstje.
Je kan er ook bijna niet om heen bij hem: het is echt een klein, dik Michelin-menneke.
Hij laat het nietsvermoedend toe en vindt het allemaal wel best.
Maar op zijn blote, zachte huidje is het veel leuker om met gesloten mond een dikke knetter te geven! Hard persen de oudste twee met veel kabaal hun adem tegen hem aan.
Dat is nog eens lachen !
Veeeeel leuker dan die borsten, in welk formaat dan ook. Die maken niet van die gekke geluiden. (En dat vindt mama helemaal niet erg.)