Onlangs passeerden weer een aantal berichten over borstvoeding, waardoor onmiddellijk de vlam in de pan schoot op sociale media. Alsof borstvoeding een lichtelijk ontvlambaar goedje is, waar weer eens nodig een aansteker naast gehouden moet worden. Uitspraken in het Antoniusziekenhuis: ‘nieuw’ onderzoek dat aan zou tonen dat borstvoeding niet zoveel meerwaarde heeft en dat een ouder zich niet schuldig moet voelen wanneer het zelf voeden van het kindje niet lukt. Verloskundigen die hun banden verbreken met Sanoma* waarin zij per direct worden neergezet als zijnde borstvoedingsmaffia.
‘¨Klaarblijkelijk heerst er bij mensen een onweerstaanbare drang om zich te verantwoorden, wanneer het gaat over de keuzes voor hun kind. Voedingskeuzes wel te verstaan. In de Linda** werden de zaadjes-nootjes-groene drek-toestanden van tafel geveegd, als reactie op het enigszins doorslaan in gezond eten. RTL nieuws meldt dat kinderen ondervoed raken door te gezond eten. Paul de Leeuw die gekscherend in een radioprogramma riep dat moeders maar standaard weg moesten na een week of zes, om vaders de kans te geven. Dat gezwiep met die borsten zou de binding tussen vader en kind behoorlijk verstoren. ‘Onze’ prachtige Doutzen die in het openbaar haar zes maanden oude dochter de borst geeft. En wij mensen? Wij vinden overal wat van. Iets wat niet in ons straatje past, willen we tot in den treure verwerpen. Met de grond gelijk maken. De fik erin. Bashen…
Eenmaal in die bash-fase beland, lopen de gemoederen vaak hoog op. Diverse media gaan aan de wandel met de hot nieuws items, wat veelal eindigt in modder gooien, scheldpartijen en het uitdelen van sneren in weer nieuwe artikelen of columns. Er wordt met steunende of juist afbrandende artikelen gesmeten. Met wetenschappelijk onderbouwde, of uit de duim gezogen conclusies. Eigen ervaringen versus uit verband gerukt ervaringen van derden om als sterkste partij uit de bus te komen. Alles, maar dan ook alles, wordt uit de kast getrokken om voor onszelf te kunnen verantwoorden in welk hokje we zitten en waarom we daar al dan niet bewust voor kiezen. Vanuit ons veilige hokje, durven we dan met zijn allen te oordelen. Of eigenlijk: we durven elkaar te veroordelen.
‘¨Maar wat als je stopt met wijzen? Je verantwoordelijkheid neemt en je probleem gaat oplossen? Zie het als een stukje zelfreflectie. Wanneer je die verantwoordelijkheid neemt, kun je onmogelijk de oorzaak bij de ander leggen. Je hebt twee keuzes om met uitdagingen in het leven om te gaan. Je accepteert problemen die je tegenkomt en legt je er lijdzaam bij neer, of je onderneemt actie om de situatie te veranderen. Wat mij betreft werkt het ook zo met borstvoeding. Jij bent verantwoordelijk voor het al dan niet slagen van een borstvoedingsperiode. Gaat het niet vlekkeloos, en onderneem je hier niets in, dan zal je de consequenties van je keuze moeten accepteren. Ook wanneer dat betekent dat de borstvoedingsperiode als ‘mislukt’ gezien zal worden. Dat je de droom om zelf te voeden moet laten varen. Dan zal je moeten omgaan met de pijn die dat kan opleveren wanneer je andere moeders hun kind ziet zogen, datgene wat jij ook ooit zo graag zelf wilde. Je zult moeten accepteren dat je niet kunt profiteren van alle voordelen die borstvoeding kan bieden. En je zal ervaren dat mensen iets van je keuze vinden. Jouw pijn, jouw proces en jouw verantwoordelijkheid. Onthoud wel, dat de keuzes die jij maakt, van invloed zijn op je kind. Jong, kwetsbaar en van jou afhankelijk. Een hele verantwoordelijkheid en wat mij betreft de drijfveer om je keuzes tenminste weloverwogen te maken, en de daarbij behorende consequenties in te calculeren.
ԬIk denk, dat wanneer je zelfverantwoordelijkheid neemt, je op een andere wijze kijkt naar alle artikelen die met regelmaat in het nieuws verschijnen. Een ander de schuld geven, geeft een vals gevoel van controle. Een ander de schuld geven van jouw mogelijke gevoel van falen in de keuzes die je hebt gemaakt, is niet effectief. Gaan bashen omdat eigen ervaringen uit het verleden pijn doen, is niet effectief. Steek je hand in eigen boezem!
*Tijdschriften divisie Nederland en Belgie
** Tijdschrift Linda de MolԬ
- Reageren? Dat kan op de Facebookpagina van Kenniscentrum Borstvoeding