Ik heb het meest relaxte beroep van de wereld: verloskundige. Want eigenlijk doe ik niet zoveel. Écht fysiek hard werken, dat doe ik bijna nooit. Als mijn bevallingsdienst begint weet ik nooit wat mij de komende vierentwintig uur te wachten staat, het komt allemaal op me af. Als ik een nacht gewoon lekker slaap, word ik zelfs slapend rijk. Toch ziet mijn dienstdag er vaak nog chaotischer uit dan ikzelf ben.
Haal ik net even adem, belt er een zwangere met een vraag, een barende met een wee of een kraamheer met een pasgeboren kind. Ik probeer mijn planning voor de dag in de hand te houden. Dat lukt zelden maar toch vind ik het inmiddels fijn om van tevoren niet te weten wat de dag gaat brengen. Dat heb ik geleerd van baby’s.
Voordat hij al bestaat, valt zijn ontstaan niet te plannen. Eenmaal zwanger wordt er theoretisch een mooie datum uitgerekend, waarop je kind geboren zal worden. In de praktijk komt hij in negen van de tien gevallen te vroeg of te laat. Ook de lengte van een bevalling kan een mens niet voorspellen, ook al heb je er nog zo hard voor geleerd. Na de geboorte geeft een baby’tje ook helemaal zélf aan wanneer hij behoefte heeft om te zuigen, wanneer het voor hem tijd is voor drinken. Dat het geen goed moment is voor een onpersoonlijk bed maar juist voor genegenheid of gezelschap. Je moet wel heel goed je best doen om níet te zien dat de behoeften van een baby geheel onberekenbaar zijn. Ze passen in elk geval niet in tijdsschema’s van volwassenen. En als een baby de kans krijgt om zijn natuurlijke gang te gaan, zie ik dat zo’n kindje snel went aan de nieuwe wereld. Helemaal zelf boort hij een perfecte voedingsbron bij zijn moeder aan die op zijn tijd de juiste hoeveelheden voeding aanlevert waaraan hij zich ontspannen laaft. Hij trekt zich niks aan van de haast in de wereld waarin hij terecht gekomen is. Hij stoort zich in het geheel niet aan afgesproken tijden.
Helaas kan het zomaar zijn dat een baby al snel mee gezogen wordt in het ritme van zijn ouders. Zij zijn die relaxte houding al jaren afgeleerd en allerlei volwassen regels worden hem opgedrongen. Binnen het uur aan de borst, elke twee à drie uur drinken, slapen op volwassen tijden, geen tekenen vertonen van ongenoegen. Zo leren ook baby’s al snel af om hun eigen tijd te bepalen. Want ouders vinden dat het kind van hén moet leren in plaats van andersom. En dat vind ik een gemiste kans! Want iedereen kan leren van pure babyprincipes.
Dus ben je ongeduldig of heb je altijd haast? Laat je meevoeren met het ontspannen ritme van je kleine kindje. Of word verloskundige!