Die mooie sierplant in het restaurant waar ik vorige week koffie zou drinken is nu waarschijnlijk verlept. Vergiftigd door koffie van een stelletje eikels. Ik was er niet op bedacht in een restaurant, waar je het beste mocht verwachten. Surrogaatkoffie in plaats van echte. Met een stalen gezicht werd het me voorgezet.
Alsof het echt was.
Mijn opa’s en oma’s werden gedwongen surrogaat te gebruiken. Er was niets anders na verloop van tijd. Schaarste. Daar heeft surrogaat alles mee te maken. Maar waarom zetten wij onze kinderen dan iedere dag surrogaat voor? En niet de kinderen die zich kunnen verdedigen zoals ik, maar baby’s die geen nee kunnen zeggen. Net als mijn buurmeisje van de linkerkant. Ze krijgt al kunstvoeding terwijl ze nog geen acht weken is! En je zou toch denken dat je als moeder het beste voor hebt met je kind.
Ze doen me denken aan de sierplant van het restaurant, die baby’s. Veel baby’s krijgen dag aan dag kunstvoeding voorgeschoteld. En dat, terwijl de échte melk zo dichtbij is!
Tantaluskwelling, zo noemt men het ook wel. Zo dichtbij, maar onbereikbaar. Als kunstvoeding nou gezonder en beter was, maar nee. Surrogaat noem ik het!
Moedermelk komt vers van de pers, is al warm, kant en klaar, geen gedoe met flesjes aanschaffen en vasthouden enzovoorts.
Het is het allerbeste voor moeder en kind om gewoon borstvoeding te geven en te krijgen. De gezondheid van het kind begint dan meteen goed. Kinderen die borstvoeding hebben gekregen komen vijf keer minder in het ziekenhuis terecht. Moeders die borstvoeding geven hebben een groter moedergevoel.
Veel moeders doen geen moeite om hun kinderen borstvoeding te geven. Kunstvoeding is toch ook wit?! Is het de schaamte voor de medemens, of eerder de luiheid, waar menigeen in deze samenleving over mee kan praten.
Ik moet wel zeggen, dat moeders ook wel degelijk voor het lapje gehouden worden. Op de verpakking staat keurig dat er de benodigde vitaminen in zitten. Dat is een waarheid, maar in welke mate moet het erin? Is dat ook goed geregeld? Nee dus. De verhoudingen zijn niet goed. In moedermelk is dat precies goed geregeld. Het zijn de natuurlijke behoeften van het kind die daarin opgenomen zijn. Dat gaat vanzelf. En ga me niet vertellen dat het bij kunstvoeding ook zo is. Alle kinderen, maakt niet uit met welke ouders, krijgen dezelfde melk. Er wordt niet in hun speciale behoeften voorzien.
Een kwalijke situatie.
Het probleem waar de samenleving mee kampt, is dat het niet aan de ouders verteld wordt. Die krijgen alleen te horen dat het gemakkelijker is en dat het de honger van het kind stilt. En dat is alles wat ze willen. Ze kijken niet verder dan hun neus lang is.
Als we de moeders goed in zouden lichten, ga ik er stellig vanuit dat het aantal kunstvoedingvoerende moeders ernstig daalt. Misschien moet ik mijn buurvrouw in gaan lichten, want ik denk niet dat ze weet wat de gevolgen zijn. Veel meer kans op allergieën en andere kwaaltjes.
Mijn buurmeisje was er niet op bedacht bij haar moeder, van wie ze het beste mocht verwachten. Surrogaatmelk in plaats van echte.
- Door Martine de Jong, 15 jarige VWO leerlinge (columnopdracht)