Mijn grote rode kater is geen je-weet-wel-kater maar een echte, met ballen. Hij kwam van de boer. Zijn moeder was klein. En toch mocht ik hem.
Hij mocht nog wel even op de boerderij blijven zei ik. Sterker nog, hij moest van mij daar blijven tot hij echt helemaal van zichzelf van de kattenborst af zou zijn gegaan. De boer dacht niet dat ik gek was. Hij kent me. Vaak ziet hij mij werken als hij weer eens met zijn grasmaaier over het weiland dendert. Toen hij me er ooit om vroeg, heb ik hem over mijn vak verteld. En heeft hij mij over zijn vak verteld. We hebben wat gemeen. Hij is melkveehouder. Ik niet.
Terug naar de kater, inmiddels gedoopt met de naam Smod. Smod heeft een fijn eigen karakter. Ik mag hem wel. Hij heeft het niet op andere mensen.
Hij heeft het op eten. Op ratten en kikkers en muizen. En op het stukjes vlees-eten dat hij van mij krijgt, daar is hij gek op. Stukje voor stukje lepelt hij de stukjes rauw vlees keurig aan een nagel naar binnen.
Klein katertje werd reuzen kater, werd kater met overgewicht.
Ik schaam me dood. Ik ben namelijk ook diëtist.
Moest ik hem op dieet zetten…
Was het niet gewoon de natuur? Hij had tenslotte borstvoeding gekregen, en wel tot zo lang hij zelf wilde. Hij had, en krijgt ook nog, stukjes eten. Hij eet wat hij wil, en hij mag het eten best laten liggen. Het voerbakje hoeft niet leeg. Ik vind hem echt wel lief.
Geen risicogroep voor overgewicht, dunkt mij.
Waar moet ik heen met mijn vragen? De dierenarts hecht geen waarde aan borstvoeding en al helemaal niet aan stukjes vlees-eten. Zonder mijn kater in de ogen te kijken, schrijft hij uitgebalanceerde voedingsbrokken voor. Instanties zoals het Voedingscentrum, dat er is voor mensen, kennen we niet in dierenland. En aan een minister die zich druk maakt over ziek worden van vieze vaatdoekjes en niet schone keukens, heb ik ook niets.
Een kater houdt zichzelf wel schoon.
Ik moet dit probleem helemaal samen met mijn kater oplossen.
Dus besluit ik dat hij er aantrekkelijk uit mag zien. Tenslotte is hij een rode boerderijkater en heeft hij ballen.
Daarom gaat hij op dieet.
Smod tenslotte, klaagt niet. Of lijdt hij in stilte? Mijn lieve grote rode te zware geen-je-weet-wel-kater met ballen valt geleidelijk af.
- Reageren? Dat kan op de Facebookpagina van Kenniscentrum Borstvoeding