De melk van de moeder behoort toe aan het kind.
Deze column is een co-productie van ByKay – Kay Poelen & Stefan Kleintjes.
Wij willen jullie niet overtuigen, wij willen laten zien dat borstvoeding normaal is. Dat het zogen aan de borst voor zoogdieren normaal is. Dat voor zwangere mensenmoeders het na de geboorte zogen van haar kind aan de moederborst, normaal is. Dat mensenmelk normaal is. Of sterker nog: dat een kind daar recht op heeft, zolang hij of zij dat nodig heeft. Niks drie maanden, of zes maanden, of twaalf maanden. Normaal is een jaar of vier of vijf of langer…
Het wordt eens tijd dat er wat acceptatie komt voor het zogen van een kind aan de moederborst. Dat we gaan eisen van zorgverleners dat zij nu eindelijk eens met verstand van zaken praten over borstvoeding en alles wat daar mee te maken heeft. En dat ze zonder verstand van zaken beter hun mond houden of ander werk moeten zoeken.
Fijn en heel normaal ieder kind aan de borst! Over de kunstvoedingsindustrie hoeven wij, evenals het Ministerie van Economische Zaken, ons geen zorgen te maken, want die vliegen tonnen poedermelk naar China. Ze vangen daarmee drie keer zoveel winst als bij verkoop binnen Nederland. Dat de Nederlandse ouders dus voor lege schappen staan, bewijst maar eens te meer dat de gezondheid van onze kinderen hen, de kunstvoedingsfabrikanten, geen zak interesseert.
Tot zover de inleiding. Want gelukkig lijkt er acceptatie en tolerantie te ontstaan. Sommige moeders die zich bij hun eerste kind lieten afschepen, gaan er bij hun tweede kind voor om hun tweede uitsluitend die voeding te bieden zoals de natuur bedoeld heeft tot het kind zelf besluit dat het genoeg is geweest.
Heel mooi.
Heel wat minder mooi is de zoogactie van Paul de Leeuw. In zijn programma komt het doneren van mensenmelk aan kindjes wier eigen moeder te weinig melk heeft aan de orde. Prachtig! Een groepje moeders kolft live op TV. Hoppa, met de borsten bloot aan de kolf. Een taboe doorbroken. Niets dan hulde voor deze moedige dames.
Maar Paul de Leeuw… we zaten op het puntje van onze stoel. Zou die…? Zou die…? Tenslotte is hij meester in het belachelijk maken en vernederen van anderen. Meester in het volkomen in de zeik zetten van een ander. Meester in het zelf weglopen met de eer en trots. En ja hoor, het is ‘m weer gelukt, hij heeft het weer geflikt, hij heeft wederom iemand weer lekker afgezeken.
Meesterlijk is die man. Bizar ook. Een verontrustende bijkomstigheid is het feit dat miljoenen kijkers er zo op kicken om een ander af te maken en te vernederen.
En ja hoor, ook nu grijpt hij zijn kans. Een fles met mensenmelk staat voor hem klaar, speciaal voor hem, om te proeven. Toch bespeelt hij een van de kolvende moeders. Met zoetgevooisde stem spreekt hij haar toe. De moeder zegt geen nee, en sabelt hem niet neer. En een fractie later drinkt hij aan haar borsten om mensenmelk te kunnen proeven. Hij vond het zoet, en hij vond het weer eens wat anders dan een joint opsteken.
Dank je wel Paul. Dank je wel voor het volkomen respectloze belachelijke gedrag wat jij vertoonde in je show. Je hebt geen idee van de werkelijke waarde van borstvoeding voor een kind. Fijn hoor dat het je weer gelukt is om de aandacht naar jezelf toe te trekken ten koste van alle moeders die moedermelk kolven voor kinderen wier moeder een tekort aan soorteigen melk heeft.