Vijfentwintig jaar geleden besloot Lisa dat het tijd was. Negen maanden groeide ze binnen in haar moeder, en nu was ze klaar voor een leven in lucht. De bevalling komt op gang. Lisa weet hoe ze haar hoofdje moet draaien om eruit te komen, ze weet hoe ze voor de eerste keer een teug adem moet halen en ze weet hoe ze naar de borsten van haar moeder moet kruipen, de tepel kan vinden om haar eerste slokken melk te drinken. Ze weet het en ze doet het. Gewoon instinctief of noem het reflexmatig.
[Geschreven door Nike Mencke, verloskundige en lactatiekundige IBCLC]
Instinctief
Nu gaat Lisa zelf bevallen. Negen maanden droeg ze haar kind onder haar hart, nu zal ze haar op haar borst dragen. Ze zoekt een plek waar ze zich veilig voelt, omringt door mensen die het goed met haar voor hebben en naar haar luisteren en haar liefhebben. Ze voelt de weeën in haar lijf en voelt haar baby duwen. Met vertrouwen opent ze haar lijf en omhelst ze haar dochter. Er is geen andere plek waar haar kind meer thuishoort dan op haar borst. Ze weet het en ze doet het. Gewoon instinctief of noem het reflexmatig.
Congres Human Rights in Childbirth

Het bevalrecht
De conferentie ging over het recht tot keuze hoe en waar te bevallen in het algemeen en het Nederlandse systeem in het bijzonder. Hoogleraar Raymond de Vries (hoogleraar Midwifery Science Maastricht) gaf aan dat hoe meer gemedicaliseerd een bevalling is, des te groter de kans bestaat dat een gezonde barende wordt geconfronteerd met onnodige medische interventies.
Een natuurlijke geboorte geeft de grootste kans op een gezonde moeder en gezond kind. Logisch misschien, maar in een tijd waarin bijzonder veel vertrouwen wordt gelegd in de medische wetenschap en des te minder in de kracht van het lijf van een vrouw, zijn veel verloskundigen, artsen en zwangeren zelf geneigd van een normale doch bijzondere gebeurtenis in het leven van een vrouw een gemedicaliseerde technologische happening te maken.
Het medicaliseren van een normale bevalling maakt dat een barende vrouw haar lijf uit handen geeft, dat de regie niet meer bij haar ligt, maar bij de hulpverlener.
De barende en haar controle
Rebekka Visser, vroedvrouw in Nederland, gaf in haar spreektijd zeer duidelijk aan dat de vrouw zelf, de barende de controle zou moeten hebben. Zodoende is zij namelijk in staat haar instincten te volgen. Dat haar zorgverlener(s) haar daarin volledig zouden moeten ondersteunen en haar moeten vertrouwen. Dit resulteert in ‘verantwoordelijke zorg’.
Instinctief

Zorgverleners die luisteren naar moeders, naar wat ze voelen en wat ze willen, geven moeders de kans hun baby zo veilig mogelijk op de wereld te zetten.
De meeste moeders en hun baby weten namelijk precies hoe dit moet en zullen dit ook doen, mits zij hiervoor de ruimte krijgen van hun zorgverlener. Want het draait niet om de doula, de gynaecoloog of de verloskundige. Het draait om de moeder en haar kind, zij staan in het midden.
Dat is wat vrouwen kunnen. Instinctief.
Lees ook
Over de conferentie en haar sprekers