Zwangerschap en borstvoeding, ervaringsverhaal

Astara Lieuw-On

hg-1.jpgIk voel me al een week een beetje ‘anders’. Thibo komt ineens weer ’s nachts. Ook kolf ik maar weinig. Een productiedip betekent meestal dat mijn menstruatie er weer aan zit te komen. Maar dit voelt niet als een aankomende ongesteldheid. Op het lactivistenforum hadden we het er laatst nog uitgebreid over hoe spinnewebbig rustig het bij de meesten van ons tussen de lakens is. Ook Pepijn en ik hebben sinds de geboorte van Thibo weinig sjoege voor romantische avonden maar gaan liever na een stevige knuffel vroeg naar bed. Toevallig hebben we deze maand wel weer eens wat uitgebreider geknuffeld. Dus zou ’t?

Slik…

zwbv6.jpgJa hoor, een vaag streepje. Ik pers voor alle zekerheid nog een restje uit mijn blaas over de tweede test. Weer een wazig streepje… *slik* Normaal weet ik dat de productiedip over is zodra ik ongesteld word. Maar wat nu? Thibo is inmiddels ruim negen maanden en heeft sinds kort de smaak te pakken met bijvoeden. Hij eet aardig wat fruit, groentes en brood. Toch leeft hij nog vooral op de moedermelk. Ik krijg inmiddels niet meer genoeg bij elkaar gekolfd voor de oppas- en papadagen en zie mijn bescheiden vriesvoorraad rap slinken. Thibo bijt mij overdag soms ongeduldig als de melk te traag toeschiet en wil steeds vaker gewoon niet drinken. Dus probeer ik hem zo vaak mogelijk yoghurt of kwark aan te bieden. Hij eet het wel, maar wordt er nogal spugerig van. Ook geef ik hem nu overdag af en toe ander vocht. Water en slappe thee, hij drinkt het niet van harte. Zijn fruit en groenten gaan daarom af en toe door de staafmixer, want dan kan ik wat meer aandringen, in de hoop dat hij zo toch meer bijvoeding tot zich neemt. En de nachten zijn zwaar, want wat hij overdag niet drinkt probeert hij ’s nachts weer in te halen.

Gedoe met rekenen, flessen en prakjes

zwbv1.jpgNa een week obsessief bezig te zijn geweest met vaker kolven, extra vriesvoorraad ontdooien, prutjes maken, acceptabele zuivelalternatieven zoeken en proberen Thibo elk eetmoment zo vol mogelijk te proppen ben ik het helemaal zat. Wat een gedoe is al dat gestress de hele dag om te zorgen dat hij voldoende voedingsstoffen binnenkrijgt. Is dit hoe een normale dag eruit ziet voor een kunstvoedingsmama? Voedingswaarden berekenen, eetmomenten tellen, prakkies erin proppen, melkvoedingen afbouwen, nooit een maaltijd over kunnen slaan, gedoe met flesjes opwarmen, pffffff. Ik mis het gemak dat Thibo zelf zijn voedselinname regelt in de geruststellende wetenschap dat hij dankzij zijn intuïtie en mijn melk toch nooit iets tekort komt.

Troosttut en Mama-ORS

zwbv4.jpgVerder heb ik een mega-kloof van het vele bijten en durf overdag nog amper de borst aan te bieden. Mijn kolfproductie is ontzettend gekelderd. Ik raak ondertussen lichtelijk in paniek. Hoe moet het met de volgende ontwikkelingssprong zonder troostborst? We gaan binnenkort op vakantie, wat als we reizigersziekte krijgen, dan heb ik geen mama-ORS meer bij me. En de R zit straks weer in de maand, geef ik hem nog voldoende afweerstoffen mee? Ook zie ik mijn ambitie om langvoedster te worden in het water vallen. Als Thibo blijft weigeren halen we misschien niet eens meer de minimale WHO norm. Zeker twee jaar borstvoeding wordt er aangeraden om van alle lange termijn voordelen te kunnen genieten. Ik heb het gevoel dat ik faal als moeder en voel me ontzettend schuldig dat ik zo onbedachtzaam zwanger ben geraakt. Even denk ik nog dat het MoedermelkNetwerk uitkomst kan bieden, maar bedenk me dat er vast zieke, premature of adoptiekindjes zijn die de donormelk veel harder nodig hebben dan Thibo die tenslotte al zes maanden exclusief borstvoeding heeft gehad. Niet geschoten, altijd mis, dus vul ik tóch het aanvraagformulier in maar reken op een afwijzing. Bij het biologisch groentenabonnement bestel ik voor alle zekerheid vast een pak kunstmatige zuigelingenvoeding.

Kunstvoeding in de prullenbak

nwsbrcht-kv1.jpgBah, eigenlijk wil ik mijn kind geen onnatuurlijke fabrieksvoeding geven van onéthische industrievoedingsproducenten. Biologische kunstmatige zuigelingenvoeding is misschien wel wat kleinschaliger geproduceerd op basis van biologische grondstoffen, maar tóch, het blijft poedermelk. Dat wil ik nog niet eens in mijn koffie hebben, en nu zou mijn zoon erop moeten leven? Tot overmaat van ramp lees ik nog diezelfde week de nieuwsberichten over schrikbarende hoeveelheden metalen in kunstvoeding. Die worden hier niet door de producenten aan toegevoegd dus de melk moet door het productieproces of de verpakking vervuild raken. De biologische poederkunstvoeding, die ook gewoon in een fabriek gemaakt wordt, is nu dus net zo verdacht als de A-merken kunstvoeding. Vertwijfeld gooi ik deze net gekochte biologische kunstvoeding weer in de prullenbak en sla aan het clusterkolven. Van ervaringsdeskundigen op het borstvoedingsforum weet ik dat dit vaak niet werkt door de zwangerschapshormonen en het lukt me inderdaad niet om de melkproductie weer op te krikken.

Een fijne vriesvoorraad biedt redding

zwbv5.jpgDan komt er een verlossend mailtje van Chella Verhoeven! Ze heeft voor mij een vriesvoorraad van drie verschillende moeders waarmee ik het in ieder geval tot aan Thibo zijn eerste verjaardag moet kunnen redden. De donatie is gratis, wel moeten de kosten voor de bloedonderzoeken van de donoren vergoed worden. Pepijn vindt het een hoop geld en maar een raar idee, melk van een andere moeder. Wanneer ik hem voorreken hoeveel die met aluminium besmette kunstvoeding ons zou kosten en hem wat artikelen over de beeldvorming rondom donormelk laat lezen is hij om. Wat een opluchting. Ik heb weer rust in mijn hoofd. We kunnen in de dagelijkse moedermelkbehoefte van Thibo voorzien met de flinke voorraad donormoedermelk in de vriezer. We hoeven niets af te bouwen maar kunnen Thibo weer op zijn eigen tempo het zelf eten onder de knie laten krijgen. Wel besef ik nu des te meer dat je borstvoeding niet zomaar in een flesje kunt stoppen. Ik mis onze intieme momenten samen nu ik hem af en toe de fles moet geven. ’s Avonds en ’s nachts drinkt Thibo gelukkig nog steeds bij me dus op die momenten halen we het nabije contact en de geborgenheid van het live-drinken weer in.

Hulde voor het MoedermelkNetwerk

banner_mmnw1.gif In ieder geval kan ik mijn kind dankzij de donaties van belangeloos kolvende moeders en het initiatief van Chella Verhoeven nog steeds onbewerkte, soorteigen babyvoeding aanbieden. Door het Moedermelknetwerk heeft Chella het gebruik van donormoedermelk weer op de kaart gezet in Nederland. Hierdoor is er nu ook eindelijk weer een moedermelkbank in Nederland. Hiervoor won zij de Borstvoedingsprijs 2010. Uiteraard heb ook ik vol overtuiging op haar gestemd!

Lees ook

Copyright

© | Op dit artikel rust copyright | StefanKleintjes |

Hier uw advertentie?

Neem vrijblijvend contact met ons op voor de mogelijkheden