Mijn dochtertje, Quirine, is geboren op 13 juli 2010. Ik wilde dolgraag borstvoeding geven en had me in de zwangerschap op alle mogelijke manieren ingelezen (het boek ‘Borstvoeding’ vond ik een heel prettig en duidelijk boek) en voor laten lichten.
Onze eerste dochter heb ik helaas niet goed en lang kunnen voeden, de reden is vaag, dus nu wilde ik het zeker anders doen!!
In de kraamweek had ik een heel lieve kraamhulp en we gingen ervoor! Het leek heel goed te gaan, ze hapte heel goed. Maar na 4 dagen moest ze toch bijvoeding, omdat het niet voldoende was. Ze werd wat sneller moe en een beetje geel en ze was 10% afgevallen.
Ik heb alles uit de kast gehaald om de borstvoeding op gang te krijgen.
Op dag 4 actief gaan kolven. Om de 2 uur kolven, zo vaak als het kon aanleggen. En om de 3 uur fingerfeeding met ‘kunst’-voeding (we wilden niet meer dan 30 cc per keer geven) Helaas kwam er zeer weinig melk bij het kolven. 15/40 cc per dag. Dus dat was behoorlijk teleurstellend.
Ze dronk de melk beter, als ze met zo’n spuitje en een vinger de melk naar binnen dronk. Dus ik hoopte dat ze de borst ook nog goed zou blijven pakken. Gelukkig ging dat goed.
Op dag 7 is de lactatiekundige geweest en haar conclusie was zeer waarschijnlijk; onvoldoende klierweefsel….. Quirine hapte goed, zoog goed, maar raakte snel gefrustreerd. Er leek niet genoeg melk te komen.
Op dag 8 ben ik haar gaan bijvoeden met een sondeslangetje. Ik legde haar dan aan de borst, liet heel voorzichtig een sondeslangetje langs mijn borst haar mond in gaan en spoot dan heel langzaam de melk door het slangetje. Zo stimuleerde ze de productie door te blijven zuigen aan de borst, en kreeg toch melk binnen.
Maar het was een aardig gedoe en uiteindelijk heb ik haar de flesvoeding gegeven met een flesje vanaf dag 10.
Op dag 10 ben ik gaan clusterkolven. Ik heb toen 2½ uur lang, 5 minuten gekolfd- 20 minuten rust- 5 kolven, enz. enz. met resultaat; 45 cc…..
Uiteindelijk hebben ze me toch, zachtjes, verteld dat het er zeer waarschijnlijk niet inzat, om zelf te voeden, er is gewoon niet genoeg.
Dat vond ik vreselijk en ben gewoon doorgegaan met stimuleren. Ik heb haar zo vaak en lang aangelegd als ze kwam.
Uiteindelijk heb ik haar eerst steeds aangelegd en daarna kreeg ze een flesje van 60cc. Ze dronk het vaak helemaal op, maar soms dronk ze meer bij mij en liet ze er wat van staan
Nu (ze is inmiddels 8 maanden!) geef ik haar nog steeds gedeeltelijk borstvoeding. Ik ben supertrots op haar en mezelf!
Ze krijgt nu max. 120 cc per flesje en de rest bij mij. Soms slaat ze een hele fles over, omdat ze vaker bij mij heeft gedronken.
Ze dronk 400 cc flesvoeding per dag en de rest bij mij!!
Ik vind het te gek dat het me gelukt is, ondanks alle adviezen van deskundigen.
Wat ik wel voor ogen hield, was dat het wel op een rustige manier moest blijven gaan, want zodra je gestrest wordt, gaat het niet meer.
Ik hoop dat ik een voorbeeld kan zijn voor andere moeders, waar het er in eerste instantie niet positief uit ziet om zelf te voeden. Laat je niet gek maken. Doe wat je prettig vindt en luister naar je ‘innerlijke stem’!
Liefs Louise en Quirine