Nadat het twee keer eerder niet goed ging heb ik het dit maal toch weer geprobeerd. Door de diabetes in de zwangerschap heb ik geëxpirementeerd met kolven tijdens de zwangerschap. Dit heeft in combinatie met de gentle sectio wel z’n vruchten afgeworpen.
De voeding was direct aanwezig, misschien zelfs wat overvloedig.
Hij werd geboren met een bloedsuiker van 0.2 en is direct aan allerlei toeters en bellen gegaan, maar heeft maar 1 maal bijvoeding gekregen omdat het gelijk super liep.
Uiteindelijk thuis een lactatiekundige ingeschakeld omdat het werkelijk als een hogedrukstraal in z’n keeltje werd gespoten. Met behulp van een tepelhoedje drupte het naar binnen.
Echter heeft hij elke avond tussen 19.00 en 22.00 dat hij non stop aan de borst wil. Na de derde avond had ik geen tepels meer over en was ook de wanhoop nabij. Was ik dan toch weer aan het falen?? Nu is in mijn ogen de grootste vijand van borstvoeding stress en besefte ik dat ik moest ontspannen.
Samen in bad en dan straks maar weer aanleggen was mijn gedachte.
Eenmaal in bad zocht hij direct mijn borst op en hij dronk vele malen rustiger en minder krachtig, maar nog altijd ruim voldoende voeding. Hij ging volledig ontspannen en het drie uur durende huiluurtje was voorbij.
Een zeer relaxte ervaring voor ons allebei!
Melissa