Al voordat ik zwanger ben weet ik dat ik borstvoeding wil gaan geven. Zelf werk ik als verpleegkundige op de kraamafdeling en heb ik al veel moeders met de borstvoeding geholpen. Wat lijkt het me mooi om zelf borstvoeding te mogen geven.
Mijn dochter Emi wordt al met 36 weken geboren en is daardoor bijna vier weken te vroeg. Als mijn dochter geboren is ben ik zo onder de indruk van haar, ze is zo mooi. Ik had er nog helemaal niet op gerekend al zo vroeg te bevallen. Op een gegeven moment zegt de verpleegkundige zullen we haar aanleggen. Ik leg haar aan en ze begint gelijk te drinken. Haar vader filmt het en ik vind dat ze een natuurtalentje is! Omdat ze te vroeg is, vindt de kinderarts dat ze moet worden bijgevoed. Dus helaas, na elke voeding krijgt ze nog wat kunstvoeding na. En haar bloedsuikers worden geprikt voor de voeding in de eerste 24 uur, deze zijn gelukkig goed. De volgende ochtend blijkt dat mijn dochter bijna 5% is afgevallen in nog geen 12 uur. Best veel maar ik maak mij geen zorgen.
Die avond tijdens de borstvoeding horen mijn man en ik haar duidelijk een slok nemen, dat komt wel goed denk ik. De volgende ochtend gaat ze weer op de weegschaal en is ze weer afgevallen. Ik weet dat dat heel normaal is maar helaas zit ze nu wel op bijna 7%. Gelukkig mogen we wel naar huis van de kinderarts maar ook thuis gaan we door met bijvoeden. Zelf vind ik dat ze best goed haar best doet aan de borst. De kraamverzorgster vindt het matig, maar ik vind het best goed en dat houd ik mij dan ook voor. Ze is te vroeg en ze moet na de borst ook nog een flesje, best veel als je ook nog te vroeg bent geboren. Ik houd vol, eerst de borst dan een flesje en dan nog kolven. Zo ben je snel een uur zoet, en dus ook ‘s nachts. Zo gaat het elke drie uur. Op dag vier is ze begonnen met groeien.
Als ze zes dagen oud is, is ze behoorlijk geel en suf. Ik begin me ongerust te maken en bespreek dit met de kraamverzorgster. ‘s Middags komt er iemand om mijn kleine meid te prikken. Eind van de middag worden we gebeld door de verloskundige de uitslag is goed, de waarde zit onder de grens. Omdat ze zo suf is, vind ik het te veel voor haar om eerst aan de borst te gaan en dan nog een flesje te drinken. Ik besluit dat het het beste is om alleen een flesje met afgekolfde melk te geven. Overdag lukt het nog wel om haar een voeding te laten drinken met de fles en ‘s avonds gaat het toch met veel moeite. Ik maak me zorgen. Maar ‘s nachts gaat het weer een stuk beter, ze houdt me dan ook goed bezig.
De verloskundige die ‘s morgens komt, vindt haar wel erg geel en we worden naar het ziekenhuis gestuurd. Daar wordt ze weer geprikt en het wachten op de uitslag voelt alsof je wacht op de uitslag van een belangrijk examen. Ik denk als ze moet blijven, dan blijf ik ook. Ik laat mijn kleine meisje niet alleen. Tijdens het wachten geeft mijn man een flesje afgekolfde melk en ik kolf alvast een nieuw flesje. Gelukkig is de uitslag goed, de waarde is zelfs gezakt. De dagen die daarop volgen gaat het steeds beter, ik laat haar ook weer aan de borst drinken en dat gaat ook best goed. Op dag tien is ze weer op haar geboortegewicht en ik denk dat is mooi te danken aan mijn moedermelk. Ik voel me daar best trots op. Als ze twee weken is, drinkt ze volledig aan de borst en krijgt ze geen flesje meer na. Ze groeit goed op de moedermelk.
Met negen weken krijgt ze kinkhoest, flinke stikbuien. Maar ze blijft lekker drinken aan de borst tot grote verbazing van de artsen en verpleegkundigen. Ze drinkt wel vaker en korter. Maar haar gewicht blijft eerst gelijk en aan het eind van de week is ze zelfs gegroeid. Het drinken aan de borst geeft haar veel troost, en ik ben op dat moment nog nooit zo blij geweest dat ik borstvoeding gaf!
De hele week in het ziekenhuis blijf ik bij haar. Het kost veel energie maar het is het dubbel en dwars waard. Ik heb één keer overwogen om ‘s nacht de tweede voeding een flesje met moedermelk te geven maar toen ze me tijdens de eerste voeding van de nacht zo intens tevreden aankeek heb ik besloten alle voedingen zelf te voeden. De flesjes afgekolfde melk zijn door de gootsteen gegaan, maar dat was niet erg. Nu is ze vier maanden en doet ze het nog steeds super op de borstvoeding. Dus we gaan nog lekker door en genieten volop.
Met bijna vijf maanden moest ik weer aan het werk. Al vanaf dat ze zes weken was, kreeg ze elke week een flesje met afgekolfde melk zodat als ik weer aan het werk moest ze dit gewend zou zijn. Op mijn eerste werkdag was haar vader vrij en belde ik even naar huis en bleek ze een flesje leeg te hebben gedronken van 100ml. Maar toen ik na mijn avonddienst thuis kwam bleek ze verder niets meer te hebben willen drinken. De hele avond heeft mijn man met haar in de wagen buiten rondjes gelopen, er was niets met haar te beginnen. Die nacht heeft ze het bij mij weer ingehaald. De volgende werkdag wilde ze thuis helemaal niets drinken en hebben we besloten dat mijn man dan maar met haar naar het werk moest komen zodat ze bij mij kon drinken. Dit was voor ons alle drie de beste oplossing. Het voeden kostte weinig tijd en ik was sneller klaar dan met kolven. Van mijn collega’s hoorde ik dan ook toen ik mijn pieper weer overnam, is ze nu alweer weg?
Maar er kwam ook een dag dat ze naar de crèche moest en mijn man ook aan het werk was. Op internet las ik over het voedrecht. Ik dacht dat je recht op kolven had, maar het blijkt dat je ‘voedrecht’ hebt om je kind te gaan voeden zolang je daar niet meer dan maximaal 25% van je werktijd van gebruikt. Je mag in die tijd dan naar je kind toe gaan om te voeden. Ook al heeft je werkgever een prachtige kolfruimte ingericht. Helaas bleek het niet haalbaar om het voeden op de crèche met het werk te combineren.
Thuis hebben we er alles aan gedaan om haar aan het drinken te krijgen maar niets mocht haar zover te krijgen om te gaan drinken. En kwam er per ongeluk wat in haar mondje dan liet ze het er gewoon uit lopen. De eerste dag dat ze naar de crèche ging was voor mij erg stressvol, zou ze wel gaan drinken? Gelukkig ging het op de crèche wel goed. In het begin dronk ze kleine beetjes, nu drinkt ze soms meer dan dat ik kan kolven. En ook thuis drinkt ze nu haar flesjes met afgekolfde melk! Het kolven op het werk gaat goed en dat doe ik drie keer per dienst, zo kom ik net aan de hoeveelheid die ze drinkt. Gelukkig ligt er in de vriezer nog een voorraadje. Nu ze zes maanden is, zijn we gestart met groente en fruit. Ze vindt dat soms heerlijk en kijkt ook met veel interesse naar ons eten. Maar ze geniet nog steeds van de borstvoeding en ik ook!
Bianca