Anderhalf jaar borstvoeding. Wie had dat gedacht? Ik had het zo gehoopt maar alleen mijn derde kind heeft zolang genoten (en geniet nog) van de borstvoeding.
Zwanger van de eerste kreeg ik natuurlijk de vraag: borst of fles? Ik had daar nooit over nagedacht, borst natuurlijk. Ik heb in de zwangerschap wat boeken gelezen maar geen cursus gevolgd. Dit kon toch iedereen?
Na een lange bevalling in het ziekenhuis hapte Kaylee meteen goed aan om daarna in een diepe slaap te vallen. Toen ze wakker werd belde ik voor hulp en die kreeg ik. Als ze losliet moest ik maar weer bellen. Toen dat te lang duurde maar zelf aangelegde met meteen diepe kloven als gevolg. Het was te druk op dat moment om mij goed te helpen. We kregen nog wel het nummer mee van een lk. De daaropvolgende weken stonden in het teken van niet genezende kloven, kolven, borstontstekingen en een moeder die huilend aan het voeden was. Het leek wel of er messen in mijn borst gingen als Kaylee dronk. Al die tijd liepen we ook bij een lactatiekundige. Meerdere malen heb ik spruw aangehaald (ook op het cb) maar nee, ze heeft geen wit mondje dus geen spruw. Na zeven weken pijn was ik kapot en ben ik acuut gestopt. Huilend en vol spijt.
Zwanger van de tweede wilde ik het zeker weer proberen. Ik had het idee dat ik bij Kaylee toch spruw had dus daar kon ik me tegen wapenen. Verloskundige was er ook verdacht op. Wat kon er misgaan? Nou een heleboel. Caitlin dronk niet effectief genoeg. Dus ik ging kolven en bijgeven. Maar ook na 100ml was ze niet tevreden. Ondanks veel aanleggen en bijkolven bleef ze afvallen en werd ze zelfs suf/apathisch. Na vijf dagen was ik bang voor herhaling en ben ik dus weer gestopt met de borstvoeding. Wederom huilend.
Toen was ik in verwachting van de derde en ik was er klaar mee. Ik ging aan de kunstvoeding. Toch? Nee ik kon het niet over mijn hart verkrijgen. Ik dacht: ‘Ik probeer het zonder hulp en anders gewoon de fles’. De voeding stond al in de kast. Owen bleek echter een natuurtalent. Hij dronk erg snel na de geboorte. Helaas kregen we na een week spruw. Maar nu herkende ik het wel en met hulp van forumdames en Gentiaan Violet kwamen we dit te boven. En sindsdien gaat het perfect. Het enige obstakel is het ‘kauwen’ van Owen op mijn tepels ‘s nachts, wat helaas met 18 maand nog een borstontsteking opleverde, maar dat weegt niet op tegen de voordelen.
Owen is een levendig mannetje dat erg gesteld is op zijn borsten. Hij weet goed duidelijk te maken wat hij wil. Vaste voeding gaat ook goed maar de borstvoeding staat nog steeds op nummer 1. Wij stoppen voorlopig nog niet, zeker niet omdat ik niet weet hoe de nachten dan gaan. Nu gaat het zo lekker makkelijk.
Maar juist omdat ik nu meer weet doet het pijn om te weten dat alle drie mijn kinderen op de borst hadden kunnen groeien. De spruw bij Kaylee was makkelijk te verhelpen, daardoor de kloven ook en dan was ik bij Caitlin waarschijnlijk minder snel afgehaakt. Vooral het mislukken bij Kaylee doet nog veel pijn omdat de professionals mij niet goed geholpen hebben. Zelfs een lactatiekundige herkende de spruw niet, terwijl ik dat zelf nog noemde. Enorm veel tijd en geld ingestoken en een simpel miconazolletje was genoeg geweest.
Ik merk dat ik naar vriendinnen toe ook erg de behoefte heb om de juiste info te geven. Waar ze ook voor kiezen, als ze dat maar doen op grond van goede info en niet op de halfbakken info van ‘professionals’. Het zou zo mooi zijn als dit niet nodig was maar helaas. Gelukkig hebben we borstvoeding.com als goede info achter de hand…
Bianca