Het is alweer bijna zestig jaar geleden dat mijn oma haar eerste kindje kreeg. Door de huisarts werd haar toen verteld, dat zij geen melk maakte in haar borsten maar dat haar borsten alleen water afscheidden. Dit werd geconcludeerd nadat ze wat melk hadden afgekolfd en het volgens de huisarts na een visuele controle te waterig zou zijn. Mijn oma heeft toen haar zoon en de twee volgende kinderen met kunstvoeding grootgebracht.
Toen ik zwanger was van Dominiek vertelde ze mij dit verhaal keer op keer en ik kon haar maar moeilijk uit het hoofd praten dat het niet mogelijk is dat borsten alleen water afscheiden. Haar geloof in de huisarts van toen was erg sterk. Ze was ook overtuigd van het goede van kunstvoeding. Je weet immers wat er in je kind gaat en je weet zeker dat ze genoeg krijgen, vond ze. Sinds haar achterkleinzoon geboren is, is ons contact steeds beter geworden. We bellen elke dag en we zien elkaar zeker vier keer per week. En langzaam aan begon ze ook een voorstander van borstvoeding te worden.
Vorige week was ik zo trots op mijn oma. We waren voor kleren aan het shoppen en ik was mij aan het omkleden in een pashokje. Ondertussen is Dominiek wat aan het mopperen, hij begon wat moe te worden en had ook wel zin in een slokje melk. Mijn oma die hem op dat moment op schoot heeft, hoor ik tegen iemand zeggen ‘Ja, als hij zo schreeuwt, is er maar één ding wat hij wil en dat is bij zijn moeder aan de borst.’
Als ik het pashokje uitkom, besluit ik dat ik Dominiek niet langer laat wachten op zijn maal. Ik ga op een bankje zitten en leg hem aan. Vrijwel direct komt er een andere oudere dame naast mij zitten. Na even vertederd te hebben gekeken naar Dominiek, vertelt ze dat ze het goed vindt, dat ik borstvoeding geef en dat haar kleindochter haar kindje van veertien maanden ook aan de borst heeft. Als Dominiek zijn buikje vol heeft, gaan we weer verder met winkelen. En mijn oma vertelt aan iedereen vol trots dat haar achterkleinzoon borstvoeding krijgt en hoe lekker hij dat wel niet vindt. Dat als hij huilt het hem direct troost en ook somt ze de gezondheidsvoordelen met trots voor iedereen op.
Ik ben trots op haar, na al bijna zestig jaar geloofd te hebben dat kunstvoeding goed was voor baby’s, is ze er echt van overtuigd dat borstvoeding het beste is. Ze gelooft in mij. Dus al ben je bijna 82, je bent nooit te oud om te leren.
Mijn oma is gisterochtend overleden na een kort ziektebed. Oh wat mis ik haar.
Melissa