Op 23 mei ben ik thuis bevallen van onze dochter. De start was niet erg super. Ze was erg slap en werd best bleek,en met een APGAR-score van 6-6-7 werd toch een ambulance gebeld om onze dochter naar het ziekenhuis te vervoeren. Mijn kleine meisjes ging, zonder dat ik een mooie huil gehoord had, mee… dat was even slikken.
Na het bevallen van de placenta en even opfrissen kon ik ook naar het ziekenhuis, waar inmiddels onze dochter al mooie huiltjes aan het produceren was. Met een zuurstofdouche werd de saturatie opgekrikt.
We kregen uitleg van de kinderarts en daarna kon ik de prangende vraag stellen ‘Mag ze eten?’. Onze dame werd van de warmtetafel gehaald en mocht komen drinken. Ze hapte meteen en deed goed haar best. Soms wat zuurstof boven mijn borst erbij houden, zodat de alarmbellen niet afgingen, maar ze dronk!
Mijn verloskundige en tevens ook lactatiekundige maakte veel foto’s zodat ik deze mooie en soms moeilijke momenten nog kon terug zien, zo dankbaar en waardevol!
Het enige wat in mijn bevalplan stond was lekker knuffelen na de bevalling en borstvoeding geven. Lekker knuffelen ging niet meteen, maar dat hebben we dubbel en dwars ingehaald, want na 1 nachtje mocht ze mee naar huis.
Bij deze de foto van de eerste borstvoeding in het ziekenhuis, met een mooie roze dame in mijn arm, zo trots maar zeker ook opgelucht!
Met vriendelijke groet, Marieke
- Reageren? Dat kan op de Facebookpagina van Kenniscentrum Borstvoeding
- Heb jij ook een belangrijk verhaal? Kijk hier en schrijf ons jouw verhaal!
- Bereid je voor op borstvoeding en lees hier alles over borstvoeding.