Ik ben van nature nogal koppig

verhaal-191.jpgIk ben blij dat ik stevig in mijn schoenen sta… maar ik vind het spijtig dat ik stevig in mijn schoenen moét staan.
Ik ben van nature nogal ‘koppig’. De ontelbare keren dat dit me gezegd is door mijn zussen en ouders… En, ja, nu kan ik wel toegeven dat ze gelijk hebben. Als ik vind dat mijn mening de juiste is, zal ik er niet van afwijken. Het is een eigenschap die me vaak verweten is. En één van de dingen die mijn ouders waarschijnlijk soms tot de rand van krankzinnigheid gedreven heeft. Ik kon het dan ook nogal bont maken als kind… Maar op dit moment kan ik in alle eerlijkheid zeggen: ik ben blij dat dit één van mijn karaktertrekken is.

Mijn zoontje is elf maanden en krijgt borstvoeding waar en wanneer hij wil. Of we nu gewoon thuis zijn of op een feest, in de speeltuin, op een bouwwerf of om het even waar. Dorst is dorst, dan mag je toch drinken. En is het niet van de dorst, maar is er alleen troost nodig, dan krijgt mij ventje ook de borst. Geborgenheid is naar mijn mening één van de belangrijkste dingen die je je kindje kan bieden. Spijtig genoeg is dit niet altijd even evident. Onze westerse maatschappelijke norm is hieraan niet aangepast. Zo zat ik vorige week op een “babyborrel”. Veel mensen, veel kindjes, veel baby’s. Ik vind dat op een babyborrel, ook de baby’s toch zouden moeten mogen borrelen. Arend is een heel vrolijk kind, en heeft altijd voor iedereen zijn mooiste glimlach klaar, maar op zo’n groot feest is mama toch de ‘veilige haven’. Dus als hij geborgenheid, vertrouwdheid, troost nodig heeft komt hij naar mama. En dan vraagt hij zijn slokje melk. En dan krijgt hij zijn slokje melk.

Alle volwassenen zitten toch ook aan tafel met een drankje? En van zodra het glas leeg is, wordt het bijgevuld. Dat er dan een opmerking gemaakt wordt over mijn zoontje die ook gewoon zijn slokje drinkt, net als alle anderen op het feest, dat vind ik spijtig.

Maar gelukkig ben ik dus gezegend met een dosis koppigheid en zetten we gewoon door!

Van mijn dochter, die nog maar drie jaar is, wordt ook gezegd dat ze koppig is. En ja, ze heeft een sterk karakter. Maar als dit betekent dat ze later sterk genoeg is om de juiste keuzes te maken voor haar en iedereen die haar dierbaar is, dan kan ik dat alleen maar toejuichen.

Hanne