Op 21 september 2011 beviel ik van een wonderschoon jongetje, Maròn. Maròn is ons vierde kindje en daar ik ervaring heb met moeizame borstvoedingsperiodes heb ik voor de bevalling contact met de lactatiekundige. Met de verloskundige alvast besproken hoe ik het wil vlak na de bevalling: direct aanleggen, huid-op-huid-contact, controles zo laat en zo vlot mogelijk en voorlopig geen kleertjes aan, geen bezoek in de kraamweek… Helemaal voorbereid en overtuigd: deze keer gaat het goed!
Na een zeer snelle bevalling kan ik dan eindelijk onze zoon in mijn armen sluiten. Wat is hij mooi! Maròn ligt op mijn buik/borst en na even zoeken, op zijn eigen tempo, vindt hij de borst en hapt in één keer goed aan. De rest van de nacht ligt hij op mijn blote buik en hapt als hij wil. Ik voed via de biological nurturing-methode en dat bevalt heel goed: ik half zittend en hij op mijn buik/borst waardoor ik hem niet in een houding hoef te ‘dwingen’ en hij zelf ongelimiteerd bij de borst kan. Het bevalt ons allebei goed. Inmiddels ook regelmatig contact met de lactatiekundige en kolf geleend om te kunnen kolven zo nodig. Maròn valt iets af in de eerste paar dagen maar de vierde en vijfde dag is hij gegroeid! De borstvoeding is op gang, wat zijn we blij!
Helaas krijgt hij op de zesde dag een ademstilstand met ziekenhuisopname tot gevolg. Ons kleine mannetje ligt in een minibedje aan de bewaking, infuus en voedingssonde. Wat volgt is een hectische tijd van ziekenhuisschema’s en geleefd worden. Gelukkig kan ik 24 uur per dag op de kinderafdeling blijven, dichtbij ons mannetje.
Mijn man blijft thuis met de andere drie kinderen. Mijn productie keldert door alle stress en ik kolf en kolf en kolf om hem te kunnen voeden via de sonde. Daarnaast donormelk van lief schoonzusje want ik wil geen kunstmatige zuigelingenvoeding bijgeven. De verpleging is verbaasd maar vindt het prima: Maròn krijgt alleen moedermelk. Veel contact met de lactatiekundige, ze geeft veel tips en helpt waar ze kan.
Halverwege de week kan hij gelukkig weer zelf drinken, maar hij ligt nog steeds op de couveuse afdeling en ik kan daar niet op verzoek voeden. Na overleg met de kinderarts en veel aandringen van mijn kant mag hij bij mij in de box, een eenpersoonskamer op de kinderafdeling. Wel met bewaking, maar hij is weer bij mij! Ik ben met Maròn in bed gaan liggen en heb hem laten drinken zoveel hij wil. Helaas blijft mijn productie aan de lage kant, dus krijgt Maròn nog steeds donormelk bij.
Na één week mag hij mee naar huis, heerlijk! Eenmaal thuis vinden we al snel weer de rust en gaat het met de productie ook beter. Maròn is een natuurtalentje en hapt de hele dag door, ik hoef niets te sturen of hem wakker te maken. We zitten samen hele dagen op bed of op de bank zodra de andere drie kinderen naar school zijn. Daarnaast draag ik hem veel in de draagdoek, wat hij heerlijk vindt.
Inmiddels ook veel tips en steun via twitter en borstvoeding.com dat helpt enorm! Zeker als blijkt dat ik de bijvoeding met donormelk niet kan afbouwen. Maròn valt opeens namelijk weer af en heeft snel weer donormelk erbij nodig. Ik zit er even helemaal doorheen, maar heb gelukkig veel steun van heel veel mensen om mij heen.
In overleg met de lactatiekundige en Stefan van borstvoeding.com begin ik met Domperidon om mijn productie een boost te geven en dat werkt! Mijn productie gaat langzaam omhoog, maar helaas nog niet genoeg. Maròn is inmiddels 2,5 maand en is een hongerig mannetje. Hij drinkt de hele dag door en heeft helaas ook meer donormelk erbij nodig. Via twitter en een forum kan ik melk krijgen van diverse moeders waar we erg blij mee zijn.
Ondanks aanleggen-aanleggen-aanleggen, kolven en Domperidon in maximale dosis slikken blijft mijn productie steken en blijft donormelk nodig. Ik plaats diverse keren oproepjes en gelukkig heb ik het tot nu toe (Maròn is nu vijf maanden) kunnen redden met donormelk.
Maròn krijgt nog steeds op verzoek de borst en daarna en beetje donormelk via de fles bij. Hij groeit goed en vindt het heerlijk aan de borst. Hij drinkt zelfs in de draagdoek, maakt hem allemaal niks uit. Soms maakt het me best nog verdrietig, als we zo genieten van elkaar tijdens het voeden en het is ‘op’, terwijl hij nog honger heeft, en dan fles donormelk moet.
Verdrietig dat hij niet genoeg uit de borst kan halen en hij nooit helemaal tevreden is als hij klaar is met drinken bij mij. Maar als hij dan naar me kijkt tijdens het voeden of lacht als hij de borst loslaat dan ben ik vooral trots: ondanks alle problemen krijgt hij nog steeds borstvoeding en is het elke voeding weer genieten! Wat mij betreft zo vaak en zolang hij wil.
Grietje @hipeco
Wil jij moedermelk doneren?
Neem contact op met @hipeco of mail naar de redactie van Borstvoeding.com