Langer dan een jaar borstvoeding

verhaal-427-1.jpg
Op dit moment geef ik Jayden al zestien maanden borstvoeding. Waarvan dertien maanden live aan de borst. We hadden een moeilijke start, maar gelukkig is alles nog goed gekomen! het was een moeilijke start… Op 01-01-2016 was het dan eindelijk zover, Jayden werd geboren. Ik was er al helemaal uit, ik wilde Jayden borstvoeding geven dus gelijk werd daarmee gestart. Ik verwachtte niet dat het gelijk zou lukken dus we klungelden een tijdje aan. Maar op een gegeven moment werd het toch wel tijd dat Jayden iets binnen zou krijgen.
Melken als een koe! Ik wilde absoluut geen kunstvoeding geven. Dit ging gewoon tegen mijn gevoel in. Van de kraamzorg kreeg ik dus een fles in mijn handen gedrukt en daar moest ik mezelf dan maar even in melken. Gelukkig had ik een prima productie en de kleine beetjes die ik er in kreeg bleken flinke hoeveelheden te zijn voor dit moment.
Jayden kreeg dus moedermelk via de fles. Tussendoor probeerden we Jayden nog wel aan te leggen maar hier werd hij flink chagrijnig van na een tijdje.
Je hart bloed echt op zo’n moment! We hebben nog geprobeerd met een slangetje of vinger te voeden, maar Jayden leek lui en liever uit een fles te drinken.

verhaal-427-2.jpgOntploffingsgevaar! Ondertussen stonden mijn borsten op knallen en had ik al flinke stuwing. De melk liep zo Jayden zijn mond in maar nog dronk hij niet. Op zaterdag ging ik dan ook maar op zoek naar een kolf. De kraamzorg raadde mij aan een elektrische kolf te huren, maar ik was eigenwijs! Ik bestelde gelijk een eigen (hand) kolf en deze zou gelukkig de volgende dag al bezorgd worden (zondag!). De kraamzorg stond dus wel even gek te kijken toen er de volgende dag een pakketje binnen kwam. Ik mocht gelijk aan de slag en bleek een super productie te hebben! De kraamzorg stond er van versteld dat ik er zoveel uit kreeg met een handkolf.

verhaal-427-3.jpgBlijven proberen… Natuurlijk bleef ik proberen Jayden aan te leggen. Heel soms lukte dit, ik stuurde dan trots een filmpje naar de kraamzorg. Maar al snel daarna sloeg de teleurstelling weer toe. Toen de kraamzorg weg was ben ik ook evengoed blijven proberen. Na een week of drie heb ik de stap genomen en ben volledig over gegaan op kolven. Jayden raakte gefrustreerd en ik ook, soms probeerde ik wel een half uur omdat ik gewoon de tijd niet in de gaten had. Wat een gedoe! maar ik had het er voor over. Mijn aanrecht veranderde in een kolf/flessen station.

Flessen uitgekookt, kolven… Mijn dag zag er een beetje uit als: Kolven, Jayden voeden, omspoelen, kolven, Jayden voeden, omspoelen enz. Midden in de nacht gaf Björn Jayden de fles en ik zat naast hem te kolven. Wij lieten de volgende fles steeds op kamertemperatuur staan omdat Jayden toch om de drie uur dronk. Na twee maanden handkolven vond ik het ook wel eens tijd voor een elektrische kolf. Ik bestelde dus een elektrische kolf. Wat een verlichting!

verhaal-427-4.jpgMaar na drie maanden! Ik dacht toen opeens, zal ik het nog eens proberen? Jayden heeft nu immers een betere zuigkracht, is sterker en zuipt uit zo’n beetje iedere fles.
Ik probeerde het.
En sindsdien heeft Jayden nooit meer anders gekregen dan live uit de borst. Ik was intens gelukkig en kon het haast niet geloven.
Maar nu is Jayden zestien maanden en drinkt hij nog altijd bij mij. We genieten iedere dag van dit kleine momentje samen en ik geloof zeker in de voordelen van borstvoeding.

Er is nog hoop!
Nu wil ik niemand beledigen die kunstvoeding geeft, zeker niet! Maar als je wel borstvoeding geeft en het lukt niet, probeer het later nog eens er is nog hoop!