Morgen ben je alweer vijftien maanden en oh wat ga je hard mijn lieve kleine maar oh zo grote boy! Mama is zo enorm trots op je! Alles wat je al zelf kan, hoe ontzettend enthousiast je in het leven staat en hoe je geniet van alle kleine dingen in het leven. Al sinds je geboorte geeft mama jouw met heel veel liefde borstvoeding. Omdat ik weet dat dit het beste is voor jou en omdat ik enorm geniet van alle momentjes die wij met elkaar delen.
Al het begin is moeilijk maar wat vind ik borstvoeding een ontzettende toevoeging op onze relatie! Je bent een enorme bezige bij maar als je bij mij aan de borst ligt te drinken ben je helemaal relaxed en geniet je van onze intieme momentjes samen! En ik geniet minstens net zoveel met je mee! Ook keten we heel wat af als je bij mij ligt te drinken! Zo heb je een tijdje heel hard geblazen als je aan de borst lag waardoor het melk alle kanten opspoot en een lol dat je dan had! En als ik je aan het lachen maak door met je voeten te spelen of gekke geluidjes maak dan wil je eigenlijk niet lachen omdat drinken en lachen samen niet zo goed gaan…maar oh wat geniet ik van jouw mooie lieve grote lach.
Al vijftien maanden lang val je iedere middag bij mij aan de borst in slaap. En al vijftien maanden lang slaap je hierna heerlijk op mijn borst terwijl ik wat tv kijk en jij lekker ligt te slapen. Al vijftien maanden lang voed ik je ‘s avonds voordat je gaat slapen en ook dan val je altijd moe en zeer voldaan aan de borst in slaap. Als je dan helemaal knock-out bent dan bleef ik altijd nog een tijdje in de schommelstoel al wiegend naar je kijken. Naar je serene uitdrukking en je prachtige lange wimpers… Deze prachtige momentjes zal ik nooit meer vergeten mijn liefste schat!
Maar ook alle troost momentjes! Ik heb je zeker tot je 14,5 maand oud was nog één keer per nacht gevoed. Omdat je een nachtmerrie had, of honger of gewoon even behoefte had aan huid op huid contact. Ondanks dat ik het soms echt heel zwaar vond heb ik ook altijd genoten van onze momentjes samen midden in de nacht terwijl de rest van de wereld lag te slapen.
Maar ook als je een sprongetje had en de hele wereld weer angstig was wilde je veel bij me drinken gewoon omdat dit je een veilig gevoel gaf! En als je niet lekker was kon je soms wel om het uur komen maar ik wist dat door je te voeden en je alle aandacht te geven het vanzelf allemaal weer beter zal worden! Zoveel bijzondere momenten hebben we de afgelopen vijftien maanden gehad en zo abrupt lijkt het dan nu ook geëindigd.
Ik weet niet wat de oorzaak is dat je niet meer bij me wil drinken. Ik kan er alleen maar naar gissen. Hadden we dan toch spruw? Ben je geschrokken van mijn reactie die ene keer dat je een beetje beet met je tandjes? Is het gewoon tijd voor je? Misschien kom ik er nog wel achter. Voor nu valt het afscheid nemen van het jouw voeden me zwaar. Ik was er nog lang niet aan toe en eerlijk is eerlijk jij geeft mij ook niet het idee ermee klaar te zijn omdat je nog regelmatig naar mijn borst wijst en dan zegt ‘die, die!’ Als ik mijn borst ontbloot duw je me weg. Wel wil je nog in slaap vallen ‘aan de borst’. Je hebt je speentje in je mond en ligt zo op je speentje te sabbelen en tegen mijn borst aan, het duurt wat langer voor je slaapt maar je valt wel rustig in slaap. Je hebt nog wel een paar keer aangehapt maar het lijkt wel of je het niet meer lust? Ik heb je nog een paar keer ‘stiekem’ gevoed als je sliep en dan pakte je de borst wel en dronk je ook goed! Gisterenavond (1 juli) laat was dit niet het geval en wilde je ook echt niet meer, zelfs niet in je slaap!
Vandaag is de eerste dag dat ik je echt helemaal niet heb gevoed. En ik heb het er echt zwaar mee! Al vele tranen hebben gevloeid en ik mis je, ondanks dat je echt enorm veel komt knuffelen en bij me komt liggen voelt het anders. Ik weet dat ook dit een plekje zal gaan krijgen al zal het wel even gaan duren! Dit hoort zo bij ons dit is zo in ons leven verweven.
Vannacht werd je wakker door de warmte of misschien wel door een slechte droom. Ik pakte als automatisch je voedingskussen en wilde je aanleggen. Jij wilde niet en duwde me weg. Ik wist echt even niet hoe ik je moest troosten. En dat maakt me soms echt een beetje onzeker. Ik heb je lekker tegen me aangelegd, je een slokje water gegeven en je lekker heen en weer gewiegd in onze schommelstoel Je werd al heel snel rustig en sliep heerlijk verder. Maar het is wel wennen voor ons allebei.
Ik ben trots op je mijn lieve kleine schat! Je wordt zo groot en bent zo’n enorme stoere, gezonde en vrolijke boy! Ik kan me als moeder zijnde geen liever, mooier en zachter kindje wensen als jij!
Mama houd heel veel van je!!!!!
Dikke zoen je mama
Naschrift: twee maanden later
Kyano is al 18 maanden en is inmiddels hij alweer tijden aan de borst alsof het nooit anders is geweest. Na een week compleet borstweigeren had ik het eigenlijk wel opgegeven. Ik heb flink wat tranen gelaten want wat is het toch een mooi iets, borstvoeding geven! Ik miste die gekoesterde momentjes, die momentjes van even rust en knusheid echt enorm! Maar ik troostte me met de gedachte dat ik hem ook maandenlang het beste van het beste had gegeven en dat als hij het genoeg vond geweest ik dat ook zou moeten accepteren, maar het voelde nog niet klaar…
De eerste keer na precies zeven dagen viel hij behoorlijk hard in de speeltuin en vroeg door zijn tranen heen gelijk om de borst. Ik heb hem daar gelijk aangelegd met het gevoel dat hij toch niet zou drinken. Hij gaf dit namelijk de hele week al aan maar zodra ik mijn borst ontblootte wilde hij of met zijn speentje ertegen aan zomaar knuffelen of duwde me weg! Maar nu hapte hij aan en dronk alsof hij nooit gestopt was!! Mijn man heeft snel foto’s gemaakt want dit kon zomaar de laatste keer zijn. Maar niets is minder waar sinds die ene dag voed ik hem weer zoals het altijd is geweest, op verzoek en zo’n vier á vijf keer per dag. Wat was en ben ik enorm blij!! Wederom vloeide de tranen rijkelijk alleen nu van geluk!
Ik ben in het begin wel onzeker geweest en heb van iedere voeding die hij nog wilde nog meer genoten dan dat ik al deed omdat het voor mijn gevoel ieder moment de laatste kon zijn…
Borstvoeding geven is voor mij nog zoveel meer dan alleen je kindje drinken geven het is zo’n intense, knusse en bijzondere verbinding die je voelt! Ik hoop dat mijn kleine eigenwijsje nog lekker lang bij me blijft drinken en we nog lekker mogen doorgaan met genieten van de borstvoeding!