Voor alle borstvoedende mama’s, keep up the good work

verhaal-246-1.jpgBeste Redactie van borstvoeding.com. Allereerst ben ik zo blij met jullie website. Als ik het even niet meer weet of ervaringen van andere mama’s wil weten, dan kijk ik op jullie site en ik heb er zoveel aan gehad (en nog steeds). Toen ik zwanger was wist ik het zeker, ik wil borstvoeding geven. Ik heb zelfs immers één jaar borstvoeding gehad van mijn moeder.
Vanaf het moment dat mijn kleine man op mijn buik werd gelegd, ging hij gelijk op zoek naar de borst. Ik had me erop voorbereid, dat sommige baby’s niet gelijk willen drinken en dat het zelfs mogelijk zou kunnen zijn dat het de eerste dagen niet lukt. Dat had ik me immers laten vertellen.
verhaal-246-2.jpgGelukkig was het geen enkel probleem, want mijn mannetje leek wel hongerig geboren te zijn.
Dankzij mijn geweldige kraamzorg (gespecialiseerd in borstvoeding), heb ik geleerd hoe je goed moet aanleggen, waar op te letten etc.
Ik vind het zo’n prachtig idee dat je kindje negen maanden in je buik heeft geleefd en dat je daarna door middel van je lijf, de perfecte voeding aan je kindje kan geven.
Echter kwam ik er al snel achter, dat niet iedereen er zo over denkt.
Ik heb een hoop vriendinnen met kinderen en bijna niemand heeft borstvoeding gegeven, de enkeling die dat wel heeft gedaan was na twee of drie weken gestopt.
Ik kreeg al snel de vraag ‘geef jij borstvoeding??’ alsof het iets raars is.

verhaal-246-3.jpgIk ben geboren in Brazilië en daar is borstvoeding geven de normaalste zaak.
Je ziet vrouwen overal voeden, op straat, in de bus, in het restaurant, ik heb een vrouw zelfs lopend zien voeden.
Niemand zal dan ook raar opkijken, want daar is het juist abnormaal om je kind kunstmatige zuigelingenvoeding te geven.
Echter stuit ik hier op een hele hoop onbegrip.

verhaal-246-4.jpgIk heb ook steeds het gevoel dat ik mezelf moet verdedigen, het is immers altijd de perfecte temperatuur, de juiste hoeveelheid, de perfecte voedingswaarde en het is ook een speciaal moment tussen mijn kindje en ik.
Maar ben je dan niet bang dat je hangborsten krijgt, tepelkloven, schaam je je niet, hoe zit het met drinken dan, tijd voor jezelf en wat vind je man ervan?
Ik krijg de gekste vragen en mijn antwoord is dan ook, nee ik heb het allemaal over voor mijn kindje.
Ja ik heb tepelkloven gehad, tot bloedens aan toe. Nee ik schaam me niet en mijn man vindt het prachtig dat ik alles heb doorstaan voor het welzijn van ons kindje.
Toen kreeg ik te horen ‘ja maar met kunstmatige zuigelingenvoeding slapen ze sneller door, je kan gewoon drinken en je hebt alle tijd voor jezelf.
Ik geloofde mijn oren niet…

Gelukkig heb ik een geweldige lactatiekundige via mijn kraamzorg, mijn man en moeder die mij steunen en borstvoeding.com

verhaal-246-5.pngLeven sommige mensen nou in de omgekeerde wereld of ligt het aan mij?
Ja er zijn moeilijke momenten geweest, zoals toen ik een hele pijnlijke tepelkloof kreeg, toen mijn kindje bleef hangen in zijn regeldagen en om het uur wou eten (twee weken lang), kolven en productie.
Maar gelukkig bestaat er in Nederland zoals moois als een lactatiekundige, die je door het hele proces kan helpen en altijd goede ideeën tips of misschien even een duwtje in de rug kan geven.
Forums, websites en youtube brengen je ook een heel eind. Al vind ik borstvoeding.com wel één van de meest uitgebreide en leukste sites om te bezoeken.

Op het werk bestaat er ook onbegrip, maar ik heb het toch voor elkaar kunnen krijgen om te mogen kolven (wettelijk gezien heb je er recht op, maar de praktijk leert dat het niet zo makkelijk gaat).
Al met al, vind ik het gedoe van andere mensen om de borstvoeding heen, toch erg negatief, maar ik laat me niet kennen en ik ga door, alles voor me kindje!

Voor alle borstvoedende mama’s, keep up the good work 🙂
Renata