Dat is het advies in borstvoedingsland ‘voed op verzoek’.
Of dat nu om het uur, om de twee of drie uur is, geen probleem, je voedt op verzoek van de baby. Liefst om de twee uur (of zelfs vaker) de eerste weken. Dat is het beste voor de voeding om op gang te komen en de productie om op peil te blijven. En natuurlijk beter voor de baby om op te gedijen.
Elke zoveel weken heb je regeldagen. Dat houdt in dat je kindje wat vaker om een voeding gaat komen. Zo blijft de productie precies afgestemd op wat je kindje nodig heeft. Bij de ene baby duurt dat een dagje, bij de andere een paar dagen.
Heb je het idee dat de voeding terug aan het lopen is, dan kun je ook altijd zelf een regeldagje inlassen, dat houdt in dat je de baby die dag wat vaker aanlegt dan normaal gebeurt. En ja, dat kan/mag dan om de twee uur of vaker wezen.
Ik voed nu nummertje vier, op verzoek; dat mag duidelijk wezen. Op zíjn verzoek.
Waar ik bij de anderen nog wel eens een voedinkje op míjn verzoek naar binnen kon smokkelen, heeft Nyls daar absoluut geen oren naar. Híj is de baby, en de voedingen zijn op zíjn verzoek.
Wil mama naar de winkel!? Prima, maar even aanleggen voor die tijd!? Echt niet! Kijk en zíjn we dan bijna op plaats van bestemming en hééft Nyls honger, ja, dán wil hij drinken en graag direct als het even kan. Of hadden we net gestopt op weg naar het noorden van het land voor een lunch, dacht mama Nyls even aan te leggen, echt niet! Reden we net weer vijf minuten op de snelweg, ja, tóen wilde hij wel en wel direct als het even kon.
Men zégt wel, voeden op verzoek van de baby én een beetje op verzoek van mama, nou, dat gaat voor Nyls niet op.
Neemt niet weg dat hij prima gedijt op de voedingen die hij verzoekt en het neemt ook niet weg dat mama evengoed enorm geniet van weer zo’n kleintje aan de borst.
En wie weet, kómt er ooit nog een tijd dat voeden op mama’s verzoek ook tot hem door gaat dringen.
Annet