Wij zijn de trotse ouders van twee dochters. Kirsten is bijna drie en Aniek is negen maanden.
Allebei drinken ze graag mamamelk.
Toen ik zwanger was van Kirsten besloot ik om borstvoeding te gaan geven. Dat ik zo lang en aan twee kinderen borstvoeding zou geven had ik nooit gedacht. Zowel mijn man als ik zijn allebei met de fles groot geworden. In de jaren ’70 werd bij onze moeders erg snel gezegd dat ze niet genoeg melk hadden.
Na de bevalling van Kirsten kregen wij een kraamverzorgster die veel geduld had om mij de eerste vaardigheden van het borstvoeden eigen te maken. Mijn uitgangspunt was en is nog steeds ik geef borstvoeding zolang wij beiden dit prettig en fijn vinden.
Kirsten was erg fanatiek en bleef drinken ook toen ik zwanger was van Aniek. Ze heeft mij in die periode wel een paar keer gebeten. Nu ik terugkijk is dat pure frustratie geweest want de moedermelk nam in hoeveelheid enorm af, zoveel zelfs dat ik mij regelmatig heb afgevraagd of ze nog wel wat binnen kreeg. ‘Nee melk in’, zei ze dan. Elke ochtend en avond bleef Kirsten drinken.
Aniek werd geboren. Ze lag nog aan de navelstreng en er was al melk! Je hoorde haar klokgeluidjes maken! Heel bijzonder. Toen wilde Kirsten ook op de voor haar vertrouwde tijdstippen gaan drinken. Weer begon ze te bijten en ik vond dit erg moeilijk. Ik wilde niet dat zij mijn borsten zou vernielen want voor Aniek is de borstvoeding haar enige voedselbron. Maar voor Kirsten vond ik dit erg sneu. De verandering voor haar dat ze een zusje had gekregen en dat ik haar niet meer vertrouwde aan de borst… kraamtranen!!
Wij wisten niet waarom ze weer begon te bijten. Was ze jaloers? Was er wat anders?
Op een avond toen mijn man met haar aan het tandenpoetsen was vertelde ze hem: ‘melk nee lekker!’. Dat was het dus, de mamamelk smaakte na de geboorte dus anders.
Na een paar weken werd Kirsten verkouden. Ze begon weer te vragen naar de borst. Het vertrouwen was nog niet helemaal terug maar we probeerden het weer en het ging goed!
Aniek krijgt nu als eerste de borst. Daarna mag Kirsten drinken. Dit gaat tot op de dag van vandaag erg goed. Aniek is af en toe wel jaloers als Kirsten komt om te drinken, eh eh zegt ze dan… Kirsten is niet jaloers en zegt als ze klaar is: nu is Aniek aan de beurt. Opmerkingen van buitenaf zijn er genoeg maar deze prachtige band tussen moeder en dochters laat ik mij niet afnemen!
-
\t
- Geschreven door Hilde