Deze week: Naeyyssa
‘Echt niet! Ik begin er niet meer aan! Deze gaat aan de fles.’ Zwanger van de derde en de verloskundige keek verbaasd. Gelukkig heeft ze nooit veroordelend gereageerd, dat had ik niet kunnen hebben. Want ondanks dat ik echt zeker wist dat ik het niet meer wilde, was ik er wel verdrietig over dat die borstvoeding niet voor mij, of voor mijn kinderen, weggelegd bleek te zijn. In mijn bevallingsplan stond zelfs nadrukkelijk welke fles en welke voeding onze derde dochter mocht hebben, zodat we ook geen overstapproblemen meer zouden krijgen. Gewoon vanaf het eerste moment op de manier die we maandenlang gingen volhouden, en niemand zou mij kunnen overhalen om het anders te doen.
En dat gebeurde dus ook niet. Naeyyssa werd geboren en na driekwartier kreeg zij haar eerste flesje. 10cc en het ging er goed in. Een pak van mijn hart. Helaas bleef ze hangen op die 10cc, ook de vierde dag nog. De zesde dag kregen we haar zover dat ze 20cc wegwerkte, maar dat was natuurlijk in de verste verte niet genoeg en een pond onder haar geboortegewicht ging mijn kleine meisje weer het ziekenhuis in… Wéér een kind aan de sondevoeding! En deze keer geen twee dagen, nee, ruim twee weken!
Naeyyssa is meermaals compleet binnenstebuiten gekeerd om te zien wat ze mankeerde, maar ze bleek kerngezond. En volgens de boekjes kon dat niet, want een gezond kind zou altijd voldoende voeding tot zich nemen om van te kunnen groeien. Zij bleek een uitzondering op die regel. Dit is een enorm zware tijd geweest, ziekenhuis in ziekenhuis uit, sondevoeding, dwangmatig voeden, weer andere voeding… Haar eerste stukje fruit at ze toen ze acht maanden was, haar eerste groente toen ze bijna een jaar was. Eerder wilde zij het gewoon absoluut niet hebben! Nu is ze bijna twee en nog steeds eet zij bijvoorbeeld geen vlees. Naeyyssa is het toppunt van een stille hongeraar.
Volgende week deel vier…
Is vier keer scheepsrecht? ‘Ik kan er geen zinnig woord over zeggen.’ De verloskundige verslikt zich in haar thee. ‘Ik dacht dat jij genezen was van het borstvoeden?’ Zwanger van de vierde zit ik tegenover haar. ‘Waar ik echt van genezen ben, zijn al die ziekenhuizen, kunstgrepen en andere troep. Ik moet echt even tijd hebben om na te denken.’ Ik moest heel erg wennen aan de zwangerschap, wat een onverwacht cadeautje was, ik was er flink van in de war.
-
\t
- Esther