Een aantal weken geleden zond ik je een foto van mijn prematuur geboren zoon Joris (27 wk 1dg) die al na twee weken aan de borst lag te sabbelen.
Ja, ik heb er wat voor moeten doen maar borstvoeding is superieur voor een prematuur dus dan is ook duidelijk waar je het voor doet. Alhoewel ik een paar keer echt serieus op het punt heb gestaan op te geven, ben ik nu heel erg trots op mezelf. Ik trof op het laatst ook een zeer betrokken, motiverende lactatiekundige die erg hard met me meegedacht heeft. Ik meen dat ze me eens verteld heeft dat jullie elkaar ook kennen, haar naam is Erica Stapper.
Joris is nu bijna vijf maanden oud (gecorrigeerd bijna twee maanden) en sinds twee weken volledig aan de borst. Borstvoeding was voor mij ruim vier maanden ellende en afzien. Kloven, spruw, continu pijn bij kolven, afnemende productie, iedere week verstopte melkkanalen, ik werd er gek van. Ik was er van overtuigd dat alles goed zou komen als Joris eenmaal thuis was en volledig aan de borst kwam. Zoals ik de vorige keer vertelde heb ik thuis zelf het tepelhoedje bij hem afgewend en twee tot drie keer per dag aangelegd. Dat aanleggen ging niet zonder slag of stoot dus ik schakelde de lactatiekundige van het ziekenhuis weer in. We kenden elkaar al omdat ik haar had geconsulteerd met paarse, oedemateuze tepels van het kolven.
We waren beiden wel hoopvol en op haar advies ben ik toen volledig op verzoek gaan voeden. Na twee dagen huilde en jammerde ik weer van de pijn, dus terug naar kolven (waar ik nog steeds geen goede maatjes mee was en ben) en de lactatiekundige weer laten komen. Uiteindelijk is op haar advies de (pre-verbale) logopediste ingeschakeld en zij constateerde al snel een onrijpe drinktechniek (drinken aan de borst bestaat uit expressie/compressie en suctie, Joris kon dit niet tegelijk waardoor de suctie er bij inschoot.
Gevolg: plat gekauwde tepel) en zijn we gaan oefenen met de Habermann fles waar ik lichtjes aan moest trekken tijdens het drinken zodat suctie maximaal ingezet moest worden. Zijn techniek leek iets te verbeteren maar de voedingen werden steeds onrustiger; Joris werd steeds onrustiger. Ik bedacht dat twee soorten flessen, de tepel (die bleef ik ook zoveel mogelijk aanbieden) en een speentje misschien teveel voor hem was en besloot een paar dagen zoveel als mogelijk slechts de borst en 1 soort fles aan te bieden. Sindsdien is Joris volledig aan de borst, totaal onverwachts.
Vlekkeloos gaat het niet, ik gebruik een hoge dosering domperidon en met lecithine hoop ik de melkkanaaltjes doorgankelijk te houden. Dat laatste lukt nog niet, heb net ook weer twee verstopte borsten gehad waardoor stuwing, waardoor weer een teruglopende productie. Voeden is ook niet geheel pijnloos maar het wordt niet erger en het is prima uit te houden. Ik vind het zo al helemaal geweldig en wat is het makkelijk!!! Tijdens een wandeling gewoon even aanleggen als Joris aangeeft wel trek te hebben en nooit geweten dat ik het heerlijk zou vinden als menselijke speen te worden gebruikt.
Zie op de foto het resultaat: een prachtig, gezond, lekker mollig jongetje wat geniet van drinken aan de borst.
De volgende stap is bijvoeding, volgens het consultatiebureau mag ik daar na zes maanden gewoon mee beginnen. Mijn gevoel zegt dat dit te vroeg is voor een kind dat drie maanden te vroeg geboren is. Ik heb er vertrouwen in dat Joris me wel zal laten merken dat hij daar aan toe is en ga tot die tijd gewoon door met volledige borstvoeding. Ik hoop dat hij de Rapley methode net zo leuk vindt als ik bij de voorpret alleen al.
Hartelijke groet, Wendy