Nooit zouden we kinderen kunnen krijgen…

verhaal-318-1.jpgDeze diagnose werd gesteld. Mijn man heeft een hormoonziekte en dus kids zouden er voor ons nooit komen. Anticonceptie heb ik daarom nooit gebruikt en de wens van kinderen hebben we naar de achtergrond geschoven. Omdat we geen kinderen hadden, wisten we ook niet wat we misten en waren we dus gelukkig met enkel een super hond.
Rond mijn 35ste, eigenwijs als ik kan zijn, kocht ik toch een paar ovulatiesticks en binnen een maand was ik zwanger, ongelooflijk maar ik was nog wat terughoudend, eerst maar eens ondervinden in levende lijve, immers ik had de wens zover weg gestopt dat ik niet ineens een gat in de lucht kon springen.
Ik had een zorgeloze zwangerschap, sportte gewoon intensief door en was enorm gelukkig, alles verliep super.

Ook de geboorte, het was hevig maar alles verliep prima, meteen aan de borst en ondanks mijn zeer tengere lichaam, ging het geweldig. De kraamhulp zei, dat ik een natuurtalent was en dat motiveerde nog meer om maar vooral naar mijn intuïtie te luisteren. En vanaf toen was ik om… Borstvoeding geven is voor mij een van de mooiste ervaringen van mijn leven. Het is zoveel meer dan voeden alleen, de troost, de kalmte, de rust, het gevoel, het is allemaal onbeschrijflijk.

Het bleef allemaal heel soepel gaan. Toch was mijn man altijd wat tegen borstvoeding. Hij is heel anders opgevoed dan ik, gesloten badkamerdeuren, veel preutser, dus na een aantal maanden kreeg ik tegenwerking. Ook andere familieleden lieten zich nog wel eens negatief uit over het geven van borstvoeding en dat werd naar gelang de tijd verstreek niet veel beter. En ik vond het allemaal maar heel normaal, waarom zou ik stoppen, waarom zou ik zoiets moois loslaten? We geven veel geld uit aan een gezond leven maar borstvoeding stoppen, dat is een zeer rare combinatie.

Nu kan ik in veel dingen makkelijk toegeven maar dit liet ik het niet gaan.
Omdat ik nu pas ervoer hoe geweldig het moederschap was, werd de wens naar een tweede kind steeds groter. We probeerden weer maar het lukte niet zo snel. Na een tijdje proberen bedacht ik me, dat als ik echt wilde, dat ik dan ook het stoppen van de borstvoeding moest proberen. Natuurlijk wist ik wel dat met borstvoeding je gewoon zwanger kon raken maar doordat een zwangerschap al weer een jaar uitbleef, besloot ik te stoppen toen mijn zoontje bijna drie werd. Dat was ook een mooie leeftijd.

Toch was het stoppen verre van een makkelijke ervaring. We zijn samen, mijn zoontje en ik, werkelijk twee weken lang intens verdrietig geweest. Toen werd het weer beter en heb hem beloofd dat wanneer het tweede kindje er zou zijn, hij weer zou mogen drinken.
De jaren verstreken maar de zwangerschap bleef uit, totdat we op een gegeven ogenblik door een pittige huwelijkscrisis gingen waardoor blokkades in onze relatie werden opgelost en na drie maanden was ik weer zwanger. Ik kan er nu nog om huilen van geluk. Ik hang nog dagelijks met mijn hoofd in de kinderwagen, bijna 42 jaar een dochter van acht maanden, weer een geweldige zwangerschap gehad, weer gewoon blijven doorsporten.
Direct na de geboorte aan de borst en zonder probleem weer volop voeding.

Beide baby’s vielen niet af in de weken na de geboorte, ik ben gewoon doorgegaan met kruidig eten maar wel gezond. Heb alle light dranken laten staan, aspartaam of andere schadelijke stoffen, geen vergif tot me genomen, ben sportief bezig gebleven, stress minimaal gehouden, kortom ik heb er alles aan gedaan om voor goede voeding te zorgen en dat is tot op heden gelukt. Het is een Godsgeschenk dat besef ik wel degelijk.
Een Nederlandse melkkoe van 50 KG, zo noemden de moeders op school me onlangs. We wonen in het buitenland en klaarblijkelijk heeft de Nederlandse melk hier een goede naam.

Toch heb ik ook nu weer wat tegenwerking gekregen. Mijn man is weer tegen en riep al voor de geboorte: na een jaar ga je stoppen, nu mag ik een keer beslissen. Maar dames, ik kan je nu al verklappen, dat gaat echt niet gebeuren. Zolang ik goede borstvoeding kan blijven geven, blijft ons meisje aan de borst.

Na menige discussie heb ik hem onlangs een email gestuurd met informatie over borstvoeding, 101 reden om borstvoeding te geven. Met daarbij de opmerking of het niet handiger is om me juist te verplichten door te gaan, we zijn gezondheidsfreaks namelijk. Toch kan ik goed begrijpen dat het moeilijk is als je veel tegenwerking krijgt.

Zo belde ik met een vriendin, net moeder geworden en haar partner en schoonmoeder waren aardig aan het pushen om al te stoppen, uiteindelijk bezweek ze eronder en stopte. Ik heb met haar mee zitten huilen, zo jammer zo verdrietig.

Helaas is mijn zoon ondertussen te groot om nog te mogen meegenieten van het drinken aan de borst maar ik geef hem wel soms afgekolfde melk.
Wanneer ik ga stoppen, geen idee, maar ik ben zeker van plan weer gewoon de drie jaar (of langer) vol te maken. Als ik daarvoor compromissen moet sluiten, zal ik dat zeker doen!

Nancy