Lieve Tygo,
Je bent nu ‘al’ 9,5 maand, maar nog steeds een baby. Je bent super vlot in je lichamelijke ontwikkeling (behalve met je haar en tandjes ;-)) en toch ben je nog steeds mijn allerliefste ‘kleintje’. Dit zal natuurlijk altijd zo blijven, maar nu zijn we toe aan een belangrijk omkeerpunt. We gaan nu echt beginnen met langzaam de borstvoeding (gedeeltelijk) af te bouwen.
Ik weet nog goed dat ik in verwachting van je was en dat mij de vraag werd gesteld of ik borstvoeding zou gaan geven. Nu wist ik vrij weinig van het geven van borstvoeding, alleen de ervaringsverhalen uit mijn omgeving. Van daaruit hoorde ik vooral dat het ‘bijna nooit lukt’, ‘kunstvoeding veel makkelijker is en net zo goed’ en tja… ik ben zelf ook goed groot geworden op kunstvoeding (en potjes). Ik moet dan ook eerlijk zeggen dat ik in eerste instantie meer naar niet-geven neigde dan wel-geven. Maar hoe verder ik kwam in de zwangerschap en meer en meer contact met dat kleine wezentje kreeg wat groeide in mijn buik, hoe meer ik ervan overtuigd raakte dat ik jou het beste wilde meegeven wat ik kon doen! Daarom ging ik meer informatie inwinnen en dankzij de tip van je tante Rebekka hebben je vader en ik samen (!) een borstvoedingscursus bijgewoond waarin alles werd uitgelegd. Ok, dit wist ik allemaal niet! En hoe logisch allemaal! Borstvoeding is het meest natuurlijke wat je je kindje kunt geven, want het is door de natuur en door de evolutie heen ontwikkeld als special custom made voor elk zoogdier. Toen ik ook nog tijdens een ‘praatmomentje’ met jou in mijn buik aan jou vroeg mij in een droom te laten weten wat jij wilde en ik vervolgens droomde dat jij zoet aan m’n borst lag, was mijn beslissing gemaakt! Dat je vader mij daarin volledig zou steunen maakte het volmaakt: Ik ga je borstvoeding geven!
En daar was je dan, 30 september 2010. Het mooiste wezentje wat ik ooit in mijn hele leven had gezien! Na een vrij heftige en lange bevalling lag je als bloot, warm hummeltje op mijn blote borst en lag je voor het eerst aan mijn borst. Nog niet gelijk ‘echt’ drinken, maar het zag er hoopvol uit! De periode erna probeerde we je regelmatig aan te leggen, maar het happen lukte niet goed. Hierin raakte ik op een gegeven moment ook wat gefrustreerd want je moest toch drinken! Gelukkig werd ik al snel gerustgesteld dat je wel even zonder voeding kan. In het ziekenhuis werd een lactatiekundige erbij gehaald omdat, voordat we naar huis mochten, je nog steeds niet goed dronk. Maar wat wel veelbelovend was. Ik kolfde al gelijk 30 cc! Dat konden we dan door middel van fingerfeeding geven.
De dagen erop bleek hoe veelbelovend die hoeveelheid kolven was. Ik kreeg een enorme overproductie!!! En wij samen maar worstelen om je goed te laten happen. En als je al hapte verzoop je in mijn melk, het spoot eruit!! De kraamverzorgster adviseerde om de spanning eraf te kolven. Later bleek dat ik beter eerder een lactatiekundige had kunnen bellen, want pas na tien weken kreeg ik eindelijk het juiste advies van leegkolven en blokvoeden. Daarna ging het dan ook een stuk beter. De eerste drie maanden was wat betreft borstvoeding echt bikkelen, maar lieve Tygo, we hebben het echt samen gedaan! Ook dankzij de steun en hulp van je vader hebben we ervoor gezorgd dat we daarna heerlijke momentjes met z’n drietjes hebben gehad waarbij jij je borstvoeding binnen kreeg. En die twee keer borstontsteking en pijnlijke kloven in de eerste maanden en je enorme eetlust met om de twee uur voeden, zorgde er alleen maar voor dat ik nog meer gebrand was op doorzetten (ook al zei ik meerdere malen te willen stoppen, nogmaals dank Jochem en Rebekka en natuurlijk de BBmeiden voor de motivatie)! Doordat het aanleggen in het begin niet helemaal soepel ging of doordat jij je er niet lekker bij voelt, voed ik alleen liggend. Dit maakt het in het openbaar voeden onmogelijk, maar dit weten we goed te omzeilen… Ach en liggend voeden is natuurlijk ook erg rustgevend voor beide.
De afgelopen maanden heb ik veel informatie vergaard over borstvoeden en moedermelk en hoe meer ik erover las, hoe meer ik gemotiveerd ben om jou mijn melk te laten drinken. En het mooiste en beste bewijs is te zien hoe jij gegroeid bent van mijn homemade voeding! Zo bijzonder, maar ook zo natuurlijk!
Nu is dan de tijd aangebroken dat we langzaam aan gaan afbouwen. De avondvoeding (rond 18 uur) krijg je al pap en dat vind je gelukkig heerlijk! Overdag wil je eigenlijk zelf al niet meer, omdat je het ‘echte’ eten veel te interessant vindt. Prima, je bent een heerlijk ventje met een eigen wil die goed zijn grenzen aan geeft. Dat willen we zo houden! Er zijn meerdere redenen waarom ik langzaam minder borstvoeding wil gaan geven, maar de belangrijkste reden is dat mijn gevoel zegt dat het nu tijd is, en raadt eens wat…. Vanmiddag heb je voor het eerst sinds maanden echt weer een keer rustig een middagvoeding beneden bij me gedronken en daarna kreeg ik drie natte kwijlzoenen. Alsof je daarmee ook een beetje afscheid wilde nemen van het dagvoeden en aangaf dat het zo goed is.
Lieffie, ik ben heel blij dat we dit samen hebben mogen meemaken en hopelijk kunnen we nog tot je eerste verjaardag doorgaan met een enkele borstvoeding per dag. Ik kan in ieder geval met veel liefde zeggen dat ik van alle momenten heb genoten!
Heel veel liefs en een dikke knuffel en kus van je mamma Angelique.